introspekcja

introspekcja to samoobserwacja i raportowanie świadomych wewnętrznych myśli, pragnień i doznań. Jest to świadomy, umysłowy i zwykle celowy proces polegający na myśleniu, rozumowaniu i badaniu własnych myśli, uczuć, a w bardziej duchowych przypadkach, duszy., Można ją również nazwać kontemplacją własnej jaźni i kontrastuje z ekstrospekcją, obserwacją rzeczy zewnętrznych wobec własnej jaźni. Introspekcja może być używana synonimicznie z autorefleksją i używana w podobny sposób.

jako metoda w nauce

behawioryści twierdzili, że introspekcja jest zawodna i że przedmiot psychologii naukowej powinien być ściśle operacjonalizowany w sposób obiektywny i mierzalny. To spowodowało, że psychologia skupiła się na mierzalnych zachowaniach, a nie na świadomości lub odczuciu., Psychologia poznawcza akceptuje stosowanie metody naukowej, ale często odrzuca introspekcję jako ważną metodę badania z tego powodu, zwłaszcza w odniesieniu do przyczyn zachowania i wyboru. Herbert Simon i Allen Newell zidentyfikowali protokół „thinking-aloud”, w którym badacze postrzegają podmiot zaangażowany w zadanie i który mówi swoje myśli na głos, umożliwiając w ten sposób badanie jego procesu myślowego bez zmuszania podmiotu do komentowania jego myślenia.,

z drugiej strony introspekcja może być uważana za ważne narzędzie rozwoju hipotez naukowych i modeli teoretycznych, w szczególności w naukach kognitywnych i inżynierii. W praktyce funkcjonalne (zorientowane na cel) modelowanie obliczeniowe i projektowanie symulacji komputerowych meta-rozumowania i metakognicji są ściśle związane z introspekcyjnymi doświadczeniami badaczy i inżynierów.

introspekcja została wykorzystana przez niemieckiego fizjologa Wilhelma Wundta w założonym w 1879 roku Laboratorium Psychologii Eksperymentalnej w Lipsku., Wundt wierzył, że używając introspekcji w swoich eksperymentach, zbierze informacje o tym, jak działają umysły testerów, dlatego chciał zbadać umysł w jego podstawowych elementach. Wundt nie wymyślił tego sposobu patrzenia na umysł jednostki poprzez ich doświadczenia; raczej może datować się na Sokratesa. Wyróżniającym się wkładem Wundta było wprowadzenie tej metody na arenę eksperymentalną, a tym samym na nowo ukształtowaną dziedzinę psychologii.,

niedostępne procesy umysłowe i konfabulacja

Główny artykuł: Iluzja introspekcji

badania psychologiczne nad poznaniem i atrybucją prosiły ludzi o raport na temat swoich procesów umysłowych, na przykład, aby powiedzieli, Dlaczego dokonali konkretnego wyboru lub jak doszli do osądu. W niektórych sytuacjach raporty te są wyraźnie konfabulowane. Na przykład ludzie usprawiedliwiają wybory, których w rzeczywistości nie dokonali. Takie wyniki podważają ideę, że te werbalne raporty opierają się na bezpośrednim introspekcyjnym dostępie do treści mentalnych., Zamiast tego, osądy dotyczące własnego umysłu wydają się wnioskami z jawnego zachowania, podobnie jak osądy dotyczące innej osoby. Trudno jednak ocenić, czy wyniki te odnoszą się tylko do nietypowych sytuacji eksperymentalnych, czy też ujawniają coś o codziennej introspekcji. Teoria nieświadomości adaptacyjnej sugeruje, że bardzo duża część procesów umysłowych, nawet procesów” wysokiego poziomu”, takich jak wyznaczanie celów i podejmowanie decyzji, jest niedostępna dla introspekcji.,

nawet jeśli ich introspekcje są nieinformacyjne, ludzie nadal podają pewne opisy swoich procesów umysłowych, będąc „nieświadomymi swojej nieświadomości”. Zjawisko to zostało nazwane iluzją introspekcji i zostało użyte do wyjaśnienia pewnych uprzedzeń poznawczych i wiary w niektóre zjawiska paranormalne. Dokonując osądów na temat siebie, testerzy traktują własne introspekcje jako wiarygodne, podczas gdy oceniają innych ludzi na podstawie ich zachowania. Może to prowadzić do złudzeń wyższości., Na przykład, ludzie ogólnie postrzegają siebie jako mniej konformistów niż inni, a wydaje się, że dzieje się tak dlatego, że nie introspektywicznie pragną się dostosować. Innym wiarygodnym odkryciem jest to, że ludzie ogólnie postrzegają siebie jako mniej stronniczych niż wszyscy inni, ponieważ nie introspekują żadnych stronniczych procesów myślowych. Te introspekcje są jednak mylące, ponieważ uprzedzenia działają podświadomie. Jeden z eksperymentów próbował dać ich obiektom dostęp do introspekcji innych., Wykonali nagrania dźwiękowe osób, którym kazano mówić to, co przyszło im do głowy, gdy odpowiadali na pytanie o własne uprzedzenia. Chociaż badani byli przekonani, że raczej nie będą stronniczy, ich introspektywne raporty nie wpływały na oceny obserwatorów. Kiedy testerom wyraźnie powiedziano, aby nie polegali na introspekcji, ich oceny własnych uprzedzeń stały się bardziej realistyczne.,

patrz również

• Psychofizyka
• ślepota wyboru
• uważność
• Fenomenologia
• Fenomenologia (psychologia)
• Psychofizyka
• refleksja
• samoświadomość
• samoświadomość

(medical)

• self monitoring (personality)
• self perception
• sense of agency

references &Bibliografia

książki

• Adam wiegner, Izabella Nowakowa (EDS), Katarzyna Paprzycka (trans)(2002)introspekcja., Editions Rodopi B. V. ISBN 9042017260
• (2003) Anthony Jack, Andreas Roepstorff: the use of introspective evidence in cognitive science, Imprint Academic.
• Wilson, Timothy (2002). Strangers to Ourselves: Discovering the Adaptive nieprzytomny, Cambridge: Belknap Press.
• Wilson, Timothy D. Wilson; Sara D. Hodges (1992). „Attitudes as Temporary Constructions” Leonard L. Martin, Abraham Tesser the Construction of social judgments, Lawrence Erlbaum Associates.,

papiery

materiały dodatkowe

Książki

papiery

• Google Scholar
• wpis na blogu o użyciu terminu introspekcja w wiadomościach
• wpis na blogu użycie terminu refleksja w wiadomościach
• About.com artykuł o introspekcji

Ta strona korzysta z Treści Licencjonowanych na licencji Creative Commons z Wikipedii (zobacz autorów).