wprowadzenie: zasadniczo interwencje pielęgniarskie w ostrych etapach po udarze mają na celu zapobieganie wtórnemu uszkodzeniu mózgu (nadciśnienie wewnątrzczaszkowe), utrzymanie dróg oddechowych (z powodu porażenia mięśni gardła), zapewnienie ogólnego wsparcia organizmu (oznaki życiowe, równowaga płynów i elektrolitów) oraz przewidywanie wystąpienia powikłań (atelektaza i zapalenie płuc).,
cel: niniejszy przegląd literatury ma na celu priorytetowe traktowanie interwencji pielęgniarskich w przypadku ostrego udaru mózgu oraz aktualizację ról pielęgniarskich i danych wejściowych z uwzględnieniem zalecanych poziomów dowodów opieki do tej pory.
metoda i materiały: przeprowadzono systematyczny przegląd, a przeszukiwano bazy danych: Electronic Library Information Navigator (ELIN), Medline oraz The Cumulative Index to Nursing and Allied Health Literature from 1990 to 2015, przy użyciu interfejsu OVID.,
wyniki: w wyniku wyszukiwania uzyskano 400 artykułów, z których 65 wybrano do analizy, a 12 obejmowało syntezę dowodów (Klasa I-IV, poziom a-dobra praktyka kliniczna). Aby ułatwić wczesne wyzdrowienie pacjenta, zaawansowana opieka pielęgniarska powinna obejmować rutynową praktykę szerokiego zakresu konkretnych interwencji pielęgniarskich, takich jak zarządzanie wstrzemięźliwością, opieka nad obszarami ciśnienia, zarządzanie połykaniem i wczesna mobilizacja. Inne ważne interwencje pielęgniarskie obejmują zapobieganie chorobie zakrzepowo-zatorowej w płucach i wczesne leczenie przeciwpłytkowe.,
wnioski: od ponad 20 lat ustalono, że specjalistyczna opieka nad udarem mózgu ratuje życie, zmniejsza niepełnosprawność, skraca czas pobytu i ogólnie wiąże się z lepszymi wynikami pacjentów. Wysokospecjalistyczny wkład pielęgniarski ma ogromne znaczenie w osiąganiu optymalnych wyników pacjentów i wysokiej jakości opieki interdyscyplinarnej, zapewniając kompleksowe, interaktywne i holistyczne podejście zarówno do ostrego udaru mózgu, jak i rehabilitacji.