Guglielmo Marconi (1874-1937) miał zaledwie 27 lat, kiedy z powodzeniem dokonał pierwszej transatlantyckiej transmisji radiowej 12 grudnia 1901 roku.
zainspirowany niemieckim fizykiem Heinrichem Hertzem, który zestalił i udowodnił teorię fal elektromagnetycznych, Marconi zaczął eksperymentować z falami radiowymi w bardzo młodym wieku., Pomimo umiarkowanego sukcesu w jego eksperymentach, nie było wsparcia dla jego odkryć w rodzimych Włoszech, więc Marconi przeniósł się do Anglii w 1896 roku, gdzie był zapewniony przez kolegę, że łatwiej będzie pozyskać fundusze na rozwój. W ciągu następnych kilku lat zwiększył odległości, jakie pokonywały jego transmisje, nawet w 1899 roku udało mu się transmitować przez kanał La Manche.
Marconi założył stację na południowo-wschodnim wybrzeżu Irlandii, w Marconi House, Rosslare Strand, Co. Wexford w 1901., Miała ona pełnić rolę stacji pośredniczącej między bazą Marconiego w Poldhu Wireless Station w Kornwalii w Anglii a późniejszą stacją na zachodnim wybrzeżu Irlandii w Clifden w Co. Galway. Zapewniłoby to moc niezbędną do jego przełomowego eksperymentu.
12 grudnia 1901 roku Marconi zdołał wysłać sygnał przez Atlantyk. Transmisja została odebrana w St. John' s, Nowa Fundlandia, ponad dwa tysiące mil od punktu startowego w Kornwalii., Transmisja składała się z trzech kliknięć; sygnał alfabetu Morse ' a dla „S” i utorował drogę dla pierwszej wiadomości radiowej, która została nadana dwanaście miesięcy później, w 1902 roku.
Tygodnik
w 1937 roku, kilka miesięcy po śmierci Marconiego, Journal of the Royal Society of Arts opublikował obszerną analizę jego pracy w dziedzinie transmisji radiowej., Z szeroką gamą diagramów Marconiego, podkreślających budowę jego wczesnych urządzeń, wraz z przystępnym przewodnikiem po osiągnięciach włoskiego wynalazcy, niezbędną lekturą dla każdego uczonego, nawet przechodzącego zainteresowanie historią nadawania.