topograficzne i geofizyczne cechy głębokiej struktury uderzeniowej krateru Chicxulub odbijają się na powierzchni półwyspu Jukatan wyrównanym łukiem zapadlisk, tworząc „pierścień”.cenotes”.,
od prawie 40 lat wiadomo, że wielki meteoryt uderzył w ziemię około 66 milionów lat temu w miejscu w południowym Meksyku, które nazywamy Chicxulub, na półwyspie Jukatan. Było to mniej więcej w tym samym czasie, że duże dinozaury zniknęły z ziemi. Było to najbardziej zaskakujące odkrycie, ponieważ Krater meteorytu jest bardzo dobrze ukryty pod bardzo grubymi 1000 m miękkimi skałami wapiennymi., Jednak możemy zobaczyć ślady krateru na powierzchni, ponieważ istnieje duża liczba bardzo głębokich i dużych zatok wypełnionych wodą, które są wyrównane wzdłuż krawędzi basenu krateru. Miejscowi ludzie nazywają te zapadliska „cenotes” (wymawiane say-no-tays) w słowie związanym z językiem Majów (ts ' ono 'ot), co oznacza „dziura wypełniona wodą”.
Jak to możliwe, że Krater zakopany pod grubymi warstwami skał może w jakiś sposób manifestować się na powierzchni?,
wszystkie cenoty, które znamy teraz, powstały miliony lat po uderzeniu w znacznie niedawnym okresie, prawdopodobnie nie więcej niż 126 000 lat temu, chociaż wiadomo, że są one związane z geometrią głęboko Zakopanego krateru.,
istnieje kilka hipotez * na temat powstawania pierścienia Cenotów (ROC), z których wszystkie sugerują związek ze strukturami, uskokami i złamaniami, które przecinają węglany kenozoiku, czyli górną warstwę węglanów, która została osadzona pokrywając krater po uderzeniu. Nie ma jednak dokładnego wyjaśnienia mechanizmów, które działałyby w celu stworzenia początkowych ubytków, a co ważniejsze, mechanizm, za pomocą którego głęboki Krater kontroluje przepływ wód gruntowych w pobliżu powierzchni, również nie został ustalony., Inną hipotezą nie-tektoniczną, ale która również implikuje związek z uderzeniem, jest ta, która obejmuje rafy koralowe (pozostawiając bardziej porowaty i rozpuszczalny wapień) na peryferiach „Morza Wewnętrznego” (basenu Kenozoicznego), które również powstały w wyniku uderzenia, co nie ma wystarczających dowodów.
jaki jest mechanizm odpowiedzialny za przeniesienie geometrii głębokiego krateru na powierzchnię, przez ponad 1 km węglanów kenozoicznych?,
Hidrogeotermalny Model tworzenia „pierścienia Cenotów”
moje badania skupiły się na mechanizmach, które pozwalają na to. Hipoteza robocza twierdzi, że jeszcze przed uderzeniem ciepło ziemi powodowało przepływ wody przez skałę. Krater uderzeniowy następnie zmienił miejsce i sposób przepływu wody, ponieważ w środku krateru znajduje się teraz duża bryła kryształu uformowana przez intensywny wstrząs meteorytu uderzającego w ziemię., Woda nie może przepływać przez kryształ, więc woda teraz płynie po bokach wzdłuż obwodu bryły. Znajduje się po bokach skały krystalicznej, gdzie miękki wapień jest teraz jeszcze bardziej rozpuszczony, tworząc duże i głębokie pustki. Z biegiem czasu niektóre z tych ukrytych jaskiń wokół krawędzi krateru i kryształowej skały wciąż się zapadają, a niektóre z nich docierają nawet do powierzchni, na której możemy teraz zobaczyć je jako pierścień Cenotów.
Speleogeneza: jak powstawały jaskinie i cenoty?,
Brush Sac Actun – najdłuższa podwodna Jaskinia