Federal Emergency Relief Act, uchwalony na początku New Deal przez Kongres 12 maja 1933 roku, był pierwszym strzałem w wojnie z Wielkim Kryzysem. Stworzył Federal Emergency Relief Administration (FERA), który został przydzielony fundusz rozruchowy w wysokości 500 milionów dolarów od Reconstruction Finance Corporation, aby pomóc potrzebującym i bezrobotnym. Pomoc bezpośrednia była udzielana stanom, które przekazywały fundusze za pośrednictwem takich lokalnych agencji, jak biura pomocy domowej i departamenty opieki społecznej dla ubogich., Fundusze, mające na celu wypędzenie najbardziej poszkodowanych przez depresję, płaciły za wykonaną pracę, nakłady pieniężne, żywność i ubrania. W ciągu pierwszych dwóch godzin rozdano 5 milionów dolarów. Harry Hopkins, były pracownik socjalny, został mianowany dyrektorem FERA. Hopkins był zwolennikiem pomocy humanitarnej, która kładła nacisk na pracę; program finansował również projekty prac publicznych. W ciągu kolejnych dwóch lat rozdano łącznie 3 miliardy dolarów. Kiedy Kongres uchwalił Social Security Act z 1935 roku, praca FERA została przejęta przez Social Security Board.