trzy popularne terminy techniczne w genetyce molekularnej, exon, intron i kodon, mają specyficzne definicje techniczne, ale często są pomijane w prezentacjach pospiesznych lub krótkich. Należy pamiętać, że egzony i introny są cechami DNA, podczas gdy kodony są cechami RNA. Sekwencje homologiczne w innym typie nukleinowym muszą być nazywane czymś innym, w przeciwnym razie istnieje niebezpieczeństwo, że role DNA i RNA w dogmacie centralnym („DNA sprawia, że RNA tworzy białko”) będą mylone.,
z definicji egzony i introny są sekwencjami w regionie genu kodującego białko dwuniciowej cząsteczki DNA (dsDNA), które są wyrażane jako białka lub sekwencje interwencyjne nie wyrażane w ten sposób. Exony i introny są zazwyczaj pokazywane jako jednoniciowe sekwencje wątku zmysłowego dsDNA, zapisywane od lewej do prawej strony 5′-3′.
transkrypcja komplementarnej nici wzorcowej wytwarza heterogeniczny jądrowy RNA (hnRNA), który jest identyczny (współliniowy) w orientacji 5′-3′ i sekwencjach bazowych z nicią DNA Sense, z podstawieniem U NA T., Sekwencje RNA odpowiadające egzonom i intronom DNA są czasami określane jako „egzony” i „introny”, jednak jest to technicznie niepoprawne i myli ich funkcjonalną rolę w transkrypcji i translacji z egzonami i intronami jako sekwencjami genów w DNA. Sekwencje RNA odpowiadające eksonom i intronom DNA mogą być określane jako odpowiednio „transkrypty egzonów” i „transkrypty intronów” lub „odpowiedniki”.
przetwarzanie hnRNA do mRNA polega na wycięciu („splicingu”) transkryptów intronowych i podwiązaniu pozostałych egzonów., Po utworzeniu końcowego mRNA, translacja jest procesem odczytywania (jako aminokwasy) serii sekwencji trzech zasad zwanych kodonami. Kodony odczytywane są zgodnie z kodem genetycznym, który jest kodem RNA. Ponieważ region mRNA jest odpowiednikiem egzonu DNA, tę samą serię można zidentyfikować w węźle Sense (zastępującym T Dla U). Trzy podstawowe motywy DNA to niektóre tzw. kodony, jednak jest to znowu niepoprawne technicznie i myli zawartość informacji genów z funkcją RNA w kodzie genetycznym. Odpowiedniki DNA dla kodonów można określić jako ” trojaczki.,”
w bioinformatyce 64 trojaczki są czasami przedstawiane jako „tabela translacji”, która może być używana bezpośrednio z sekwencją nici DNA do wnioskowania o sekwencji białka. Jest to praktyczne, z tym, że „tłumaczenie” tutaj oznacza „ekstrakcję zakodowanej informacji” nie jest tym samym, co proces molekularny tłumaczenia mRNA.
jest do tego aplikacja: patrz SM Carr, HT Wareham & Aplikacja internetowa do generowania sekwencji DNA z otwartymi i zamkniętymi ramkami odczytu w edukacji genetycznej i bioinformatycznej., CBE-Life Sciences Education 13, 373-374, który przegląda to i zawiera aplikację, która renderuje dsDNA jako sekwencje białek.