wracając do logicznych błędów, argumentum ad hominem (potocznie skracane do ad hominem) jest łacińskim zwrotem oznaczającym „dla osoby” — krótko mówiąc, atakując osobę, a nie argument lub twierdzenie, które wysuwają. Można to zrobić nadużywająco, na przykład obrażając pochodzenie lub cechy osoby.
na przykład, jeśli dziennikarz zrobił raport na temat sytuacji bezdomnych w Śródmieściu i zaproponował, że powinny być lepsze środki, aby pomóc potrzebującym., Powiedzmy, że polityk odpowiedział, że dziennikarz wygląda, jakby nigdy w życiu nie był bez dachu nad głową, a zatem nie ma prawa odpowiednio relacjonować sytuacji. Atakując dziennikarkę, nie ma to znaczenia dla badań, które wykonała przy sporządzaniu raportu, i próbuje odrzucić swoje twierdzenie, czerpiąc z jej doświadczeń życiowych w porównaniu do sytuacji, w której znajdują się osoby w potrzebie.
Tu quoque jest podobnym błędem, który może nie być tak dobrze znany jak ad hominem — jest to błędem „tak, cóż, ty też”., „To jest, gdy roszczenie jest kwestionowane, ponieważ osoba wnosząca argument jest winny niekonsekwencji w odniesieniu do ich roszczenia; na przykład mówiąc, że jedzenie mięsa jest okrutne dla zwierząt i nie powinno być robione, podczas gdy oni karmią swoje koty fabrycznie hodowlanego mięsa.
chociaż bycie niespójnym jest z pewnością czymś, co można skrytykować, musisz mieć pewność, że jest to istotne dla argumentu, który przedstawiasz. Należy pamiętać, że istnieje tendencja ludzi do twierdzenia, że rzeczy są błędem, ponieważ „nie lubią tego”.,
mówienie, że ktoś robi atak ad hominem, ponieważ nie podoba Ci się fakt, że mówi coś, z czym się nie zgadzasz — to nie to samo, co „przeniesienie uwagi z punktu, o którym mowa, na jakiś nieistotny aspekt osoby, która to robi”.