Kwercetyna jest mało biodostępna i w dużej mierze przekształcana do różnych metabolitów. Chociaż niewiele wiadomo o ich aktywności biologicznej, metabolity te są kluczowe dla wyjaśnienia korzyści zdrowotnych związanych z przyjmowaniem kwercetyny w diecie., W badaniu tym porównano działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne sześciu pochodnych kwercetyny (kwercetyna-3-o-glukuronid, tamariksetyna, izorhamnetyna, izorhamnetyna-3-o-glukozyd, kwercetyna-3,4′-di-o-glukozyd,kwercetyna-3,5,7,3′,4′-pentametylowy eteru) z aktywnością ekstraktu z cebuli zwyczajnej jako głównego źródła kwercetyny i norm (butylohydroksytoluen i aspiryna). Pochodne kwercetyny wykazywały znaczące bioaktywności, podobne do norm i cebuli. Derywatyzacja grup hydroksylowych kwercetyny spowodowała zmniejszenie siły działania przeciwutleniaczy., Jednak liczba wolnych grup hydroksylowych kwercetyny nie była bezpośrednio korelowana z jej potencjałem hamowania produkcji mediatorów zapalnych. Podsumowując, pochodne kwercetyny obecne w krążeniu ogólnoustrojowym po spożyciu kwercetyny mogą działać jako silne przeciwutleniacze i środki przeciwzapalne i mogą przyczynić się do ogólnej aktywności biologicznej diety bogatej w kwercetynę.