Dariusz Wielki (Darayawush I) (ok. 549 p. n. e. – 485/486 p. n. e.; staroperski Dārayawuš: „ten, który trzyma dobre”) – syn Hystaspesa i cesarza perskiego od 522 p. n. e. do 485/486 p. n. e. Jego imię we współczesnym języku perskim brzmi: داریوش (Dariusz), w języku hebrajskim שרילון (daryawesz), a starożytne źródła greckie nazywają go dareios. Darius rządził ponad 50 milionami ludzi i największym imperium, jakie znał świat. Robił wiele, aby promować handel i handel. Rozbudował infrastrukturę Imperium, budując kanały, podziemne drogi wodne i drogi.,
Dariusz praktykował tolerancję religijną, nie pozwalał na niewolnictwo i chociaż najechał Grecję, propagował ideę, że Grecy i Persowie są członkami pokrewnych Narodów. Zatrudniał kilku Greków na wyższych stanowiskach. Słuchał opinii nie-Persów, ale głównie polegał na Persach w administrowaniu Imperium, opierając się na dziele Cyrusa Wielkiego, który podzielił terytorium na prowincje (satrapy). Czyniąc Susa swoją stolicą, pozostawił po sobie bogatą spuściznę architektoniczną. Pozwolił Żydom odbudować świątynię Jerozolimską.,
Imperium pod wodzą Dariusza
rządy
Darius na greckiej wazie
Darius w swoich inskrypcjach pojawia się jako gorliwy wyznawca monoteistycznego religia Zoroastra. Był również wielkim mężem stanu i organizatorem. Dariusz gruntownie zrewidował perski system administracji, a także kodeks prawny. Jego rewizje Kodeksu prawnego obracały się wokół praw dowodowych, sprzedaży niewolników, depozytów, przekupstwa i napaści., Czas podbojów dobiegł końca; wojny, które Dariusz podjął, podobnie jak te Z Augusta, służyły tylko w celu uzyskania silnych naturalnych granic dla imperium i utrzymania barbarzyńskich plemion na jego granicach. W ten sposób Dariusz podporządkował sobie Dzikie narody Gór Pontyjskich i ormiańskich i rozszerzył panowanie perskie na Kaukaz; z tych samych powodów walczył z Sakami i innymi irańskimi plemionami stepowymi, a także z tajemniczymi Turanami zza Oksu., W trakcie tych kampanii dokonał reform wojskowych, takich jak wprowadzenie poboru do wojska, wynagrodzenia dla żołnierzy, szkolenia wojskowego, a także dokonał zmian w armii i marynarce wojennej. Jednak dzięki organizacji, którą przekazał Imperium, stał się prawdziwym następcą Wielkiego Cyrusa. Jego organizacja prowincji i ustalanie trybutów jest opisana przez Herodota (iii. 90 if.), ewidentnie z dobrych oficjalnych źródeł. Podzielił on Imperium perskie na dwadzieścia prowincji, każda pod nadzorem gubernatora lub satrapa., Pozycja satrapów była zazwyczaj dziedziczna i w dużej mierze autonomiczna, pozwalając każdej prowincji na posiadanie odrębnych praw, tradycji i klasy elitarnej. Każdy region był jednak odpowiedzialny za płacenie daniny złotej lub srebrnej cesarzowi; wiele obszarów, takich jak Babilonia, uległo poważnemu spadkowi gospodarczemu wynikającemu z tych kontyngentów. Każdy z satrap miał również niezależnego kontrolera finansowego, niezależnego koordynatora wojskowego, a także satrapa, który kontrolował administrację i prawo. Cała trójka prawdopodobnie zgłosiła się bezpośrednio do króla., To bardziej równomiernie rozłożone siły w satrapii i zmniejszyło szansę buntu. Darius zwiększył również biurokrację Imperium, zatrudniając wielu skrybów do dostarczania dokumentacji administracji.
projekty budowlane
wiele projektów budowlanych zostało zainicjowanych za panowania Dariusza, z których największy to budowa nowej stolicy Persepolis. Pasargadae był zbyt dobrze związany z poprzednią dynastią Cyrusa i Kambyzesa, więc Dariusz szukał nowej stolicy., Miasto miałoby mury o wysokości 60 stóp i grubości 33 stóp i byłoby ogromnym przedsięwzięciem inżynieryjnym. Grób Dariusza został wycięty w skale niedaleko miasta. Wykopał kanał z Nilu do Suezu, a jak wskazują znalezione tam fragmenty hieroglificznej inskrypcji, jego statki płynęły z Nilu przez Morze Czerwone przez Sabę do Persji. Darius zlecił również rozbudowaną sieć dróg, która została zbudowana na terenie całego kraju. Tablice z Persepolis wspominają „królewską drogę” z Susa do Persepolis i z Sardis do Susa zbudowaną przez Dariusza., Był bardzo dobrze zorganizowany ze stacjami odpoczynku, strzeżonymi garnizonami, karczmami i widocznie bez bandytów. Darius jest również pamiętany za jego inskrypcję Behistun, która została wyryta na ścianie skalnej w pobliżu miasta Behistun. Pokazała ona udane wstąpienie Dariusza na tron i opisywała legitymizację Dariusza na króla.
Gospodarka, dyplomacja i handel
Darius jest często znany przede wszystkim jako wielki finansista. Naprawił Monety i wprowadził złoty Daric., Próbował rozwijać handel imperium i wysłał ekspedycję w dół Kabulu i Indusu, kierowaną przez kapitana Karyjskiego Scylaxa z Caryandy, który zbadał Ocean Indyjski od ujścia Indusu do Suezu. W czasie jego panowania liczba ludności wzrosła, a przemysł rozwijał się w miastach.
Persja pod rządami Dariusza prawdopodobnie miała powiązania z Kartaginą (por. Karka z inskrypcji Nakshi Rustam) Sycylii i Włoch. Jednocześnie starał się zdobyć dobrą wolę poddanych narodów i w tym celu promował cele ich kapłanów. Pozwolił Żydom odbudować świątynię Jerozolimską i wydał dekret potwierdzający ich prawne prawo do tego (widzieć Ezdrasz 4:24 do 6: 15)., W Egipcie jego imię pojawia się na świątyniach, które zbudował w Memfis, Edfu i Wielkiej oazie. Wezwał arcykapłana Sais, Tzahora, do Susa (jak dowiadujemy się z jego inskrypcji w Muzeum Watykańskim) i dał mu pełne uprawnienia do reorganizacji „domu życia”, wielkiej szkoły medycznej świątyni sais. W tradycji egipskiej uważany jest za jednego z wielkich dobroczyńców i prawodawców kraju. W podobnych stosunkach stał z greckimi sanktuariami (por., jego reskrypt do „jego niewolnika” Godatasa, Inspektora królewskiego parku w pobliżu magnezji na Maeander, w którym przyznaje wolność podatków i pracy przymusowej do Świętego terytorium Apollina); wszystkie greckie wyrocznie w Azji Mniejszej i Europie w związku z tym stał po stronie Persji w wojnach perskich i upomniał Greków przed próbami oporu.,
wagi i miary były standaryzowane (jak w „Royal cubit” lub „miara króla”), ale często nadal działały obok siebie.ich egipskie lub babilońskie odpowiedniki. Byłoby to dobrodziejstwem dla kupców i handlowców, ponieważ handel byłby teraz znacznie prostszy. Ulepszone sieci komunikacyjne i administracyjne pomogły również przekształcić Imperium rządzone przez dynastię Achemenidów w pozornie komercyjną jednostkę opartą na generowaniu bogactwa.,
Dariusz kontynuował również proces tolerancji religijnej wobec swoich poddanych, który był ważną częścią panowania Cyrusa i Kambyzesa. Sam Dariusz był prawdopodobnie monoteistyczny—w inskrypcjach królewskich Ahuramazda jest jedynym bogiem wymienianym z imienia. Ale raz po raz wspomina się o czczeniu, finansowaniu lub oddawaniu „warg” różnym panteonom bogów. Było to ważne, ponieważ większość mieszkańców Imperium była politeistami., Podobnie jak wielu innych królów perskich, prowadził politykę bez niewolników; na przykład wszyscy robotnicy w Persepolis i innych miejscach dla niego wykonanych byli opłacani, co było rewolucyjne w tym czasie. Jego polityka praw człowieka była również wspólna dla jego przodków i przyszłych królów perskich, kontynuując dziedzictwo pierwszego dokumentu praw człowieka, jaki kiedykolwiek powstał.
kampanie europejskie i północnoafrykańskie
około 512 p. n. e.Darius podjął wojnę przeciwko Scytom. Wielka armia przekroczyła Bosfor, podporządkowała Wschodnią Trację, Macedonia poddała się dobrowolnie i przekroczyła Dunaj., Celem tej wojny mogło być jedynie zaatakowanie koczowniczych plemion na tyłach, a tym samym zapewnienie pokoju na północnej granicy Imperium. Jednak cały plan opierał się na błędnym założeniu geograficznym, powszechnym w tej epoce i powtarzanym przez Aleksandra Wielkiego i jego Macedończyków, którzy wierzyli, że na Hindukuszu (który nazywali kaukaskim Indicus) i na brzegach Jaxartes (który nazywali Tanais, tj. rzeka Don) byli bardzo blisko Morza Czarnego., Oczywiście wyprawa podjęta na tych terenach mogła jedynie okazać się porażką; po kilku tygodniach posuwając się na Rosyjskie stepy, Dariusz został zmuszony do powrotu. Szczegóły podane przez Herodota (według niego Dariusz dotarł do Wołgi) są dość fantastyczne; a relacja, którą sam Dariusz podał na tablicy, która została dodana do jego wielkiego napisu w Behistun, jest zniszczona z wyjątkiem kilku słów.,
chociaż Grecja Europejska była ściśle związana z wybrzeżami Azji Mniejszej, a przeciwne strony w greckich miastach nieustannie zabiegały o jego interwencję, Dariusz nie mieszał się w ich sprawy. Wojny perskie zostały rozpoczęte przez samych Greków. Wsparcie, jakie Ateny i Eretria udzieliły zbuntowanym Ionianom i Carianom, sprawiło, że ich kara stała się nieunikniona, gdy tylko bunt został stłumiony. Darius wysłał następnie kilka ekspedycji na kontynentalną Grecję. Pierwsza wyprawa Mardoniusza zakończyła się niepowodzeniem na klifach Góry Athos (492 p. n. e.,), a armia dowodzona przez Datisa w 490 p. n. e.do Attyki została pobita w słynnej bitwie pod Maratonem. Zanim Dariusz zakończył przygotowania do trzeciej wyprawy, w Egipcie wybuchło powstanie (486 p. n. e.). W roku następnym Dariusz zmarł, prawdopodobnie w październiku 485 p. n. e., po trwającym trzydzieści sześć lat panowaniu.
| Dynastia Achemenidów Urodzeni: ok., 549; zmarli: 485 lub 486 |
||
|---|---|---|
| poprzedzony przez: Smerdis |
Król (Szach) Persji 522-486 |
następca: Xerxes i |
| faraon Egiptu 522-486 |
||
- Briant, Pierre. Od Cyrusa do Aleksandra: Historia Imperium Perskiego. Winona Lake, w: Eisenbraun, 2002. ISBN 978-1575060316
- Green, Peter. Wojny Grecko-Perskie., Berkeley, CA: The University of California Press, 1996. ISBN 978-0520205734
- Sykes, Percy. Historia Persji. NY; London: RoutledgeCurzon, 2003. ISBN 978-0415326780
Ten artykuł zawiera tekst z Encyclopædia Britannica Eleventh Edition, publikacji obecnie w domenie publicznej.
wszystkie linki pobrano 10 maja 2019.,
- the Circle of Ancient Iranian Studies (CAIS)
- Darius The Great
Credits
New World Encyclopedia writers and editors rewrote and completed the Wikipedia article in according to New World Encyclopedia standards. Ten artykuł jest zgodny z warunkami licencji Creative Commons CC-by-sa 3.0 (CC-by-sa), które mogą być używane i rozpowszechniane z odpowiednim przypisaniem. Zgodnie z warunkami tej licencji należy się uznanie, które może odnosić się zarówno do autorów nowej encyklopedii świata, jak i bezinteresownych wolontariuszy Wikimedia Foundation., Aby zacytować ten artykuł, Kliknij tutaj, aby wyświetlić listę akceptowalnych formatów cytowania.Historia wcześniejszych prac wikipedystów jest dostępna dla badaczy tutaj:
- Darius I of Persia history
historia tego artykułu, ponieważ został on zaimportowany do nowej encyklopedii świata:
- Historia „Darius I of Persia”
Uwaga: niektóre ograniczenia mogą mieć zastosowanie do korzystania z poszczególnych obrazów, które są oddzielnie licencjonowane.