pierwsze osiem miesięcy 1802 roku było dla prezydenta Jeffersona szczęśliwie nudne. Francja i Anglia podpisały traktat pokojowy, otwierający porty europejskie i Karaibskie dla amerykańskiego handlu. Marynarka poczyniła postępy w walce z piratami barbarzyńskimi na Morzu Śródziemnym. Założono West Point. Głównym problemem była spłata długu narodowego. Gorzka elekcja 1800 roku zanikła z pamięci.,
z tej historii
następnie, w wrześniowym numerze Richmond Recorder, James Callender, znany dziennikarz, poinformował, że prezydent Stanów Zjednoczonych miał czarną niewolnicę, która urodziła mu wiele dzieci. „Wiadomym jest, że człowiek, którego lud upodobał sobie do czczenia, zachowuje i przez wiele lat trzymał, jako swoją konkubinę, jednego ze swoich niewolników” – zaczęła się historia. „Ma na imię SALLY.”
Opublikowano wiersze rasistowskie o prezydencie i ” Dusky Sally.,”Obrońcy Jeffersona byli bardziej wyciszeni, czekając na próżno na zaprzeczenie, które nigdy nie przyszło z rezydencji wykonawczej. Skandal wstrząsnął raczkującym narodem.
jak „dobrze znany” był związek Jeffersona i Hemingsa? Callender napisał, że „raz lub dwa razy został zasugerowany” w gazetach, jak rzeczywiście było to w 1800 i 1801. W reakcji na jego zamęt, The Gazette of the United States powiedział, że ” słyszał ten sam temat swobodnie wypowiadany w Wirginii i przez Virgińskich dżentelmenów.,”Ale podczas gdy uczeni przeczesali źródła, nie zidentyfikowali żadnego konkretnego pisemnego odniesienia do łącznika Jeffersona-Hemingsa przed pojawieniem się skandalicznego raportu Callendera.
chyba znalazłem dwa takie referencje. Poprzedzają exposé o ponad osiem lat, i pochodzą z pióra nikogo innego, jak stary przyjaciel Jeffersona i rywal polityczny John Adams. W listach do swoich synów Charlesa i Johna Quincy ' ego w styczniu 1794 roku Adams wskazuje na związek między mędrcem Z Monticello a piękną młodą kobietą znaną na plantacji jako „Dashing Sally.,”Odniesienia do tej pory umknęły uwadze, ponieważ Adams użył klasycznej aluzji, której znaczenia historycy i biografowie nie docenili.
listy Adamsa dają namacalny dowód na to, że przynajmniej jedna z wiodących rodzin politycznych w kraju była świadoma relacji Jefferson-Hemings na długo przed wybuchem skandalu. Dokumenty rzucają nowe światło na kwestię elitarnej świadomości związku, na naturę prasy w dawnej Republice i na samego Adamsa.,
Zapisz się do Smithsonian magazine teraz za jedyne $12
Ten artykuł jest wyborem z listopadowego numeru Smithsonian magazine
kup
**********
Jefferson zrezygnował z funkcji sekretarza stanu George ' a Washingtona w ostatnim dniu 1793 roku. To nie był dobry Rok. Jego wysiłki, by zmusić znienawidzonego rywala Alexandra Hamiltona do opuszczenia gabinetu za nadużycia finansowe, zakończyły się niepowodzeniem., Kontynuując wspieranie Rewolucji Francuskiej pomimo gilotyny króla i królowej i rozkwitu terroru, zrażał Adamsa i był rozczarowany proklamacją przez Waszyngton neutralności amerykańskiej w ostatniej wojnie Francji z Anglią. W wieku 50 lat chciał wrócić do swojej ukochanej posiadłości w Wirginii, aby żyć jako dżentelmen rolnik i filozof.
, W listach do swoich dwóch najstarszych synów, skwapliwie oceniał człowieka, którego był przekonany, że rzuci mu wyzwanie, by objąć stanowisko prezydenta Waszyngtonu. 2 stycznia napisał do Karola:
Pan Jefferson jedzie do Montecello, aby spędzić swoje dni na emeryturze, w wiejskich zabawach i medytacjach filozoficznych—dopóki prezydent nie umrze lub zrezygnuje, kiedy przypuszczam, że ma być zaproszony z jego rozmów z Egerią w gajach, aby przejąć stery Państwa i prowadzić go czterdzieści lat w pobożności i pokoju.,
3 stycznia napisał do Johna Quincy ' ego obszerniej, wymieniając siedem możliwych motywów rezygnacji Jeffersona.
5. Ambicja jest Najsubtelniejszą bestią pola intelektualnego i moralnego. Jest cudownie zręczny w ukrywaniu się przed swoim właścicielem, prawie powiedziałem od siebie. Jefferson uważa, że dzięki temu zyskuje reputację skromnego, skromnego, cichego człowieka, całkowicie pozbawionego ambicji i próżności. Mógł nawet oszukać siebie w tej wierze., Ale jeśli otworzy się perspektywa, świat zobaczy, a on poczuje, że jest tak ambitny jak Oliver Cromwell, choć nie żołnierz. 6. W innych momentach może medytować nad zaspokojeniem swoich ambicji; Numa został powołany z Forrestów na króla Rzymu. A jeśli Jefferson, po śmierci lub rezygnacji prezydenta, zostanie wezwany ze znanego Towarzystwa Egerii, by rządzić krajem przez 40 lat w pokoju i pobożności, niech tak będzie.
w języku potocznym tego czasu „rozmowa” była synonimem stosunku seksualnego, a „znajomy” był synonimem „intymny.,”Oczywistym kandydatem na osobę, której rozmowa i znajome społeczeństwo rzekomo cieszyłyby się w jego bukolicznym domu jest Sally Hemings.
Ale kim była Egeria i jak pewnie możemy być pewni, że Adams zamierzał Hemingsa, powołując się na jej imię?
Egeria jest postacią o pewnym znaczeniu w mitycznej wczesnej historii starożytnego Rzymu. Według liwy i Plutarcha, po śmierci wojowniczego Romulusa, senatorowie zaprosili pobożną i intelektualną Sabinę o imieniu Numa Pompilius, aby został ich królem., Przyjmując tę pracę z pewną niechęcią, Numa postanowił ustanowić prawa i religię państwową.
aby przekonać swoich niesfornych poddanych, że ma nadprzyrodzone gwarancje dla swoich innowacji, Numa twierdził, że znajduje się pod opieką Egerii, Boskiej nimfy lub Bogini, którą spotka w świętym gaju. Opowieści mówią, że była nie tylko jego instruktorką, ale także jego małżonka, jego żona Sabine zmarła kilka lat wcześniej. „Uważa się, że Egeria spała z Numą sprawiedliwą”, napisał Ovid w swoich Amores.,
wiek 40 kiedy został królem, Numa panował przez 43 lata-złoty wiek pokoju dla Rzymu, podczas którego, w słowach Livy ' ego, „również sąsiednie ludy, które do tej pory uważały, że nie jest to miasto, ale biwak, który został ustanowiony pośród nich, jako zagrożenie dla ogólnego pokoju, poczuli dla nich taki szacunek, że uważali za świętokradztwo szkodzić narodowi tak całkowicie pochłonięty kultem bogów.”
Adams, który był dobrze zorientowany w literaturze Łacińskiej i greckiej, miał wszelkie powody, aby czuć się zadowolony z jego porównania. Podobnie jak Rzym pod koniec panowania Romulusa, Stany Zjednoczone były nowym narodem przygotowującym się na swojego drugiego przywódcę. Jefferson byłby amerykańskim Numa, filozoficznym następcą wojskowego, który zdobył niepodległość swojego kraju. Podobnie jak Numa, Jefferson był wdowcem (jego żona, Martha, zmarła w 1782), który przygotowywał się do pracy, zadając się z nimfą, jego drugiej żony, w gaju, który był dla niego Święty.,
zapytałem Annette Gordon-Reed, uczoną na Harvardzie i autorkę książek Thomas Jefferson i Sally Hemings: an American Controversy, co zrobiła z odniesieniami Adamsa. „Podczas gdy dwa listy do jego synów nie definitywnie udowodnić, że Adams wiedział o łączniku Jefferson-Hemings na początku 1794,” Gordon-Reed powiedział w e-mailu, ” to Wyjaśnienie aluzji do Egerii sprawia, że intrygująca możliwość.”
nie trzeba było klasycznej edukacji, aby zrozumieć aluzję Egerii na początku lat 90., W 1786 roku francuski pisarz Jean-Pierre Claris de Florian opublikował Numa Pompilius, Second Roi De Rome, romantyczną powieść poświęconą Marii Antoninie—spodobała się jej—i miała być przewodnikiem dla oświeconej monarchii we Francji. („Ludzie uwierzą, że napisałem historię / o tobie, o Ludwiku i o Francuzach” – głosi dedykowany wiersz Floriana.) Wkrótce przetłumaczona na angielski, hiszpański i niemiecki powieść stała się bestsellerem w świecie Północnoatlantyckim.,
właśnie podczas badania własnej powieści o życiu i życiu pozagrobowym Numa i Egerii natknąłem się na aluzje w dwóch listach Adamsa. Jako student religii w życiu publicznym od dawna interesowałem się Numą jako przykładną postacią w historii zachodniej myśli politycznej od Cycerona i św. Augustyna po Machiavellego i Rousseau.,
w rzeczywistości John Adams zwrócił uwagę Numa i Jego Boskiej małżonki w trzytomowej obronie konstytucji rządu Stanów Zjednoczonych Ameryki, które opublikował podczas służby jako minister w Anglii w 1787 roku. „Była to powszechna opinia starożytnych narodów, że sama boskość była adekwatna do ważnego urzędu nadawania praw ludziom” – pisze we wstępie. „Wśród Rzymian Numa był zadłużony za te prawa, które zapewniły pomyślność jego kraju rozmowom z Egerią.,”Później w dziele wyjaśnia,” Numa został wybrany, człowiek pokoju, pobożności i człowieczeństwa, który miał adres wystarczająco, aby szlachta i ludzie wierzyli, że był żonaty z boginią Egeria i otrzymał od swojego niebiańskiego małżonka wszystkie swoje prawa i środki.”
w obronie Adams z trudem informował świat, że w przeciwieństwie do innych narodów przeszłości i teraźniejszości, niedawno Stany Zjednoczone ” wystawiły, być może, pierwszy przykład rządów wzniesionych na prostych zasadach natury.,”Innymi słowy, żaden Egerias nie musi mieć zastosowania:” nigdy nie będzie udawane, że osoby zatrudnione w tej służbie miały jakiekolwiek rozmowy z bogami, lub były w jakimkolwiek stopniu pod natchnieniem nieba, aniżeli osoby pracujące nad statkami lub domami, lub pracujące w handlu lub rolnictwie; na zawsze będzie uznane, że te rządy były wymyślone tylko przez użycie rozumu i zmysłów.,”
**********
Jefferson był amerykańskim awatarem oświeceniowej racjonalności, zagorzałym przeciwnikiem ustanowienia religii przez rząd i głównym orędownikiem wojny z piratami Barbary., Postać Adamsa, przedstawiająca go, konsultującego się z boginią, aby rządzić „w pobożności i pokoju”, była ostro wskazywana we wszystkich sprawach. Ale czy zamierzał, by bogini odnosiła się do Sally Hemings?
jest dobry powód, aby tak myśleć. Siedem lat wcześniej Jefferson zorganizował dla swojej 8-letniej córki, Mary, aby dołączyć do niego i jego starszej córki, Marthy, w Paryżu. Hemings, niewolnik, który był również przyrodnią siostrą zmarłej żony Jeffersona, towarzyszył Mary na transatlantyckim przejściu do Anglii; po ich przybyciu, dwie dziewczyny udały się na pobyt z Adamses w Londynie., Hemings miała wtedy 14 lat, ale Abigail Adams myślała, że ma 15 lub 16 lat.
pisząc Jefferson, że obaj przybyli, Abigail Adams wzięła je pod swoje skrzydła, dopóki wysłannik pojawił się dwa tygodnie później, aby przekazać je do Paryża, gdzie Jefferson prawie na pewno zaczął uprawiać seks z Hemingsem. Więc w 1787 John Adams widział na własne oczy, że Jefferson miał nubile piękno w jego posiadaniu. Pod koniec 1793 roku John Quincy i Charles prawdopodobnie również by o tym wiedzieli. W przeciwnym razie aluzja seksualna do Egerii zostałaby na nich utracona.,
W końcu ona i Jefferson mieli coś w rodzaju Towarzystwa wzajemnego podziwu. „Moja miłość do Thomasa”, napisała do męża tego samego dnia, że Jefferson zrezygnował z funkcji sekretarza stanu (choć nie była jeszcze tego świadoma). Pomimo politycznej rywalizacji tych dwóch mężczyzn, do 1790 roku zachowywała wysoki szacunek dla Jeffersona, opisując go jako człowieka „uczciwego” w liście do siostry., Więc podczas gdy John Adams, w Filadelfii, nie powstrzymał się od krytykowania Jeffersona w jego stycznia 6, 1794, list do Abigail, w Massachusetts, zrobił to z troską.
Mam nadzieję, że jego temperament będzie bardziej chłodny i jego zasady bardziej rozsądne Na emeryturze niż były w urzędzie. Jestem prawie kuszony, aby życzyć sobie, aby został wybrany wiceprezydentem w następnych wyborach, bo tam, jeśli nie może zrobić nic dobrego, nie może zrobić nic złego., Ma talenty, które znam, i uczciwość wierzę, ale jego umysł jest teraz zatruty namiętnością i frakcją.
nie było wzmianki o Numa i Egerii. Jak widze to, John wiedzial, ze jego zona nie bedzie rozbawiony insynuacji, ze Jefferson zostal na emeryturze do intymnego zwiazku z pokojowka, ktora opiekowala sie w Londynie siedem lat wczesniej. Ten żart był zarezerwowany dla chłopców.,
polityczny Eon przeszedł między prywatnym żartem wiceprezydenta a skandalem prezydenckim., W 1796, Jefferson został wąsko pokonany na prezydenta przez Adamsa i, zgodnie z artykułem II Konstytucji (zmieniony w 1804), rzeczywiście został wiceprezydentem, po otrzymaniu drugiej największej liczby głosów wyborczych. Cztery lata później odwdzięczył się, pokonując Adamsa w prawdopodobnie najbrzydszych wyborach prezydenckich w historii Ameryki.
, Jefferson był wystarczająco pod wrażeniem, aby zapewnić dziennikarzowi wsparcie finansowe, aby utrzymać swoją antyfederalistyczną pracę. Ale w maju 1800 roku Callender został skazany i skazany na dziewięć miesięcy więzienia na mocy ustawy o Podburzaniu za” perspektywę przed nami”, traktat zarzucający wszechobecną korupcję w administracji Adamsa. Po zwolnieniu, zwrócił się do Jeffersona i poprosił o stanowisko poczmistrza Richmond. Jefferson odmówił. Callender udał się do Charlottesville i opowiedział historię Hemingsa, opublikowaną pod nagłówkiem ” the President, Again.,”
jeden z bardziej skandalicznych komentarzy do tej historii napisał John Quincy Adams. 5 października wysłał swojemu młodszemu bratu, Thomasowi Boylstonowi, list z imitacją słynnej ody Horacego do przyjaciela, który zakochał się w jego służącej dziewczynie, który zaczyna się: „drogi Tomaszu, nie Uznaj hańby / niewolnikom, aby naprawili Twoją rasę / ani nie pozwól, aby brzydka twarz dziewki / powstrzymała cię od czynu.,”
w swoim liście John Quincy pisze, że przechodził przez księgi Horacego, aby wyśledzić kontekst cytatu, kiedy to, co powinno wypaść, ale ten wiersz przez wszystkich ludzi, ideologicznego towarzysza broni Jeffersona Toma Paine ' a, wtedy mieszkającego we Francji. John Quincy wyznał, że „the tender tale of Sally” mogła podróżować przez Atlantyk, a wiersz wrócił ponownie, w ciągu zaledwie kilku tygodni. „Ale rzeczywiście, „napisał,” ból będąc tak bardzo w zaufaniu filozofa mógł być zaznajomiony z faktami wcześniej niż amerykańska opinia publiczna w ogóle.,”
historycy przypuszczają, że John Quincy, poeta-amator, skomponował imitację ody w kilka tygodni po tym, jak objawienie Callendera trafiło do prasy. Jednak w świetle listów ojca nie jest niemożliwe, aby pisał je wcześniej, jak sugerowała jego mała opowieść o jego odkryciu. Thomas Boylston zaaranżował publikację wiersza swojego brata w znanym Federalistycznym magazynie Port-Folio, gdzie w rzeczywistości ukazał się pod nazwiskiem Paine ' a.
Adamsowie nigdy nie uznali historii Callendera za nieprawdziwą., Żaden bezpośredni komentarz od Abigail Adams wyszedł na jaw, ale Gordon-Reed twierdzi w Hemingses Monticello, że skandal pogłębił jej odseparowanie od Jefferson po gorzkich 1800 wyborów. Kiedy Mary Jefferson zmarła w 1804 roku, Abigail napisała do Thomasa chłodny list kondolencyjny, w którym opisywała siebie jako ” która kiedyś czerpała przyjemność z prenumerowania sobie przyjaciela.”
John Adams w liście z 1810 roku do Josepha Warda odnosi się do Jamesa Callendera w taki sposób, że sugeruje, że nie uważał historii Hemingsa za wiarygodną., „Pan Jeffersons 'organizacje charytatywne', jak je nazywa do Callendera, są plamą w jego Escutchion”, pisze. „Ale nie wierzę w nic, co powiedział Callender, tak samo jak gdyby powiedział to piekielny Duch.”W następnym akapicie wydaje się jednak bardziej niż gotowy zawiesić takie niedowierzanie.
Callender i Sally zostaną zapamiętani tak długo, jak Jefferson w jego postaci. Historia tego ostatniego, jest naturalną i prawie nieuniknioną konsekwencją tej plugawej zarazy (ospy) w ludzkim charakterze niewolnictwa Murzynów., W Indiach Zachodnich i stanach południowych ma to taki sam efekt. Wielka dama powiedziała, że nie wierzy, że w Wirginii był plantator, który nie mógł liczyć wśród swoich niewolników wielu swoich dzieci. Ale czy to rozsądna polityka będzie promować moralność, aby utrzymać krzyk takich haniebnych historii, teraz człowiek jest dobrowolnie wycofany ze świata. Im bardziej temat zostanie poruszony, tym groza niesławy nie zostanie zmniejszona? i ta czarna Rozpustność jest zachęcana?,
Adams pyta dalej, czy to będzie służyć dobru publicznemu, aby przywołać starą historię o próbie uwiedzenia żony przyjaciela Jeffersona w wieku 25 lat, co jest potwierdzone.”Jego troska Nie dotyczy prawdy takich historii, ale celowości kontynuowania ich harowania (teraz, gdy nie ma w tym politycznej użyteczności). Nie odrzuca idei, że Jefferson zachowywał się jak inni plantatorzy Virginii.,
**********
chytry dowcip Adamsa w jego listach z 1794 roku pokazuje go jako mniej pruderyjnego, niż często się wydaje. Popiera również twierdzenie Callendera, że relacja Jeffersona-Hemingsa była „dobrze znana”, ale trzymana w tajemnicy. Być może nadszedł czas na umiarkowanie przyjętego poglądu, że dziennikarstwo we wczesnej Republice nie było zakazane. W rzeczywistości dziennikarze nie spieszyli się z drukowaniem skandalicznych oskarżeń o nadużycia seksualne ze strony osób publicznych. W porównaniu do dzisiejszych stron partyzanckich i mediów społecznościowych były powściągliwe., Potrzeba było Jamesa Callendera, żeby toczyć piłkę.
odniesienie Johna Adamsa do Egerii Jeffersona postawiło go na progu uznania nowej roli kobiet w zachodnim społeczeństwie. W dużej mierze dzięki bestsellerowi Floriana z 1786 roku, Kobieca mentorka Polityka, pisarza lub artysty zyskała miano jego Egerii. Tak było w przypadku Napoleona, Beethovena, Marka Twaina, Andrew Johnsona i Williama Butlera Yeatsa, aby wymienić tylko kilka. W Abigail Adams miał swoją własną-choć z tego co wiem, nigdy nie była określana jako taka., Był to ośrodek na drodze do równouprawnienia kobiet, autorytatywna pozycja dla tych, których status społeczny był nadal podporządkowany.
Gordon-Reed skrytykował biografów, którzy twierdzą, że jest to „niedorzeczne nawet rozważać pogląd, że Thomas Jefferson mógł kiedykolwiek być pod pozytywnym wpływem nieistotnej czarnej niewolnicy.”Jak na ironię, sarkastyczna aluzja Adamsa przywołuje możliwość. Czy Sally Hemings, francuskojęzyczna koleżanka Jeffersona i dobrze zorganizowana opiekunka jego prywatnych komnat, służyła również jako jego przewodnik i doradca-jego Egeria?, Pytanie brzmi, z dowodów, które mamy, bez odpowiedzi.
w ostatniej księdze swoich metamorfoz Owidiusz przedstawia Egerię jako tak niepocieszoną po śmierci Numa, że bogini Diana zamienia ją w źródło bieżącej wody. Kiedy Jefferson zmarł w 1826 roku, on i Hemings, podobnie jak Numa i Egeria, musieli do wszystkich zamiarów i celów był żonaty przez cztery dekady. Niedługo potem jego córka Martha uwolniła Hemingsa z niewoli, tak jak jej dzieci zostały uwolnione przed nią.
nie wiemy, czy świętując wyzwolenie, opłakiwała również swoją stratę., Ale możemy być pewni, że jej imię, podobnie jak Egeria, będzie na zawsze związane z jej wybitnym małżonkiem, jak przewidział John Adams.