Bibliografia
gazowy Cyklon B, opracowany w Niemczech w latach 20.XX wieku, jest znany na całym świecie, nie tyle ze swojej reputacji jako pestycyd, ile ze względu na niekonsekwentne stosowanie go podczas ii Wojny Światowej w Auschwitz-Birkenau i innych niemieckich obozach śmierci. Rzeczywiście, Gaz, użyty do zabicia jednej na sześć ofiar w hitlerowskiej niewoli, stał się symbolem Holokaustu.,Cyklon B, złożony z kwasu cyjanowego, znanego również jako kwas pruski, wraz ze stabilizatorem i środkiem drażniącym, został opracowany przez niemiecką firmę DEGESCH (Deustche Gesellschaft für Schädlingsbekämpfung), która uzyskała patent w 1926 roku i uzyskała monopol na jego produkcję i dystrybucję. Sam gaz był adsorbowany na granulkach i pakowany w kanistry o różnych rozmiarach; wysoce Lotny, dyfundował zaraz po otwarciu kanistra., Stosowano różne stężenia, w zależności od wentylacji w przestrzeni, w której miał być stosowany i od gatunków pasożytów, które miał zabić – czy to zwierzęta ciepłokrwiste, takie jak szczury na statkach lub w przemyśle Młynarskim, lub, częściej, owady, zwłaszcza wszy.
chociaż zdarzały się śmiertelne wypadki i konieczna była ostra ostrożność, ponieważ kwas prusowy jest niezwykle niebezpieczny dla ludzi przy nawet niskich stężeniach, Cyklon B był dość popularny jako pestycyd w latach międzywojennych., Jego wysoka toksyczność była powodem, dla którego przez krótki czas rozważano jego użycie w 1939 roku w tajnym programie hitlerowskiej akcji T4, ustanowionym w celu eutanazji pacjentów umysłowych, ale fachowe porady dotyczyły tlenku węgla. Pierwsze zbrodnicze użycie cyklonu B w Auschwitz we wrześniu 1941 r. było w dużej mierze wynikiem lokalnej inicjatywy i improwizacji. Kiedy obóz został otwarty na początku 1940 roku, hamburska firma Testa została zatrudniona do przeprowadzania dezynfekcji odwadniających. Testa, jedna z dwóch firm uprawnionych do prowadzenia tych procedur, została ponownie wezwana w lipcu 1941 roku., Z tej okazji Bruno Tesch, szef Testa, zapewnił kierownikom działu sanitarnego obozu podstawowe szkolenie w zakresie stosowania gazu. Przełożeni, którzy faktycznie używali cyklonu B, dowiedzieli się o jego sile.
mniej więcej w tym samym czasie urzędnicy Auschwitz musieli zająć się nową polityką masowej zagłady. W lipcu więźniowie uznani za niezdolnych do pracy zostali wywiezieni do Sonnenstein koło Drezna, gdzie zostali uśmierceni w tamtejszych komorach gazowych., Zgodnie z instrukcjami Reinharda Heydricha, kluczowego rysownika SS (Schutzstaffel) z 17 lipca 1941 r., planującego ostateczne rozwiązanie, grupy radzieckich jeńców wojennych, wyselekcjonowane na podstawie ich rzekomego niebezpieczeństwa, zaczęły przybywać do Auschwitz, podobnie jak do innych obozów, gdzie ich uśmiercano. W tym momencie użycie cyklonu B stanowiło zbieżność podwójnego transferu w służbie masowego mordu., Strażnicy, którzy eskortowali więźniów do Sonnenstein, powrócili z pomysłem użycia komór gazowych; ich przełożeni wpadli na pomysł zastąpienia tlenku węgla cyklonem B, powszechnie dostępnym w Auschwitz produktem o śmiertelnym charakterze, o którym byli dobrze poinformowani.
pierwsze eksperymenty z użyciem cyklonu B przeprowadzono we wrześniu 1941 r.na setkach Jeńców Radzieckich i na innych wybranych, ponieważ zostali oznaczeni jako „niezdolni do pracy.,”Improwizacja zepsuła ten wczesny wysiłek: ponieważ dawka była zbyt niska, większe ilości cyklonu B musiały zostać wprowadzone następnego ranka, aby zakończyć zabijanie wszystkich ofiar. Słabo wentylowane piwnice Bloku 11 okazały się nieodpowiednie do masowej egzekucji. Wybrano kolejne tymczasowe miejsce, a już na etapie projektu podjęto starania, aby zapewnić odpowiedni system wentylacji przyszłego krematorium obozu, w którym miało odbywać się gazowanie.
w ciągu następnych kilku lat stosowanie cyklonu B w komorach gazowych rozprzestrzeniało się chaotycznie w nazistowskich obozach śmierci., Był używany do zabijania Żydów i radzieckich komisarzy w Gusen-Mauthausen, Neuengamme, Lublin-Majdanek, Sachsenhausen, Stutthof i Ravensbrück. Jednak to w Auschwitz, gdzie w 1942 r. użyto siedem ton cyklonu B, a w następnym roku dwanaście, gaz ten został najbardziej przerażający. Wiosną 1942 r. obóz stał się regionalnym miejscem zagłady Żydów ze wszystkich okolicznych terenów. Bunkry 1 i 2, wcześniej chałupy rolnicze, były z grubsza wyposażone w komory gazowe.
przywódcy nazistowscy zdecydowali wówczas, że Żydzi będą transportowani do Auschwitz z Całej Europy., W sierpniu 1942 roku zlecono budowę czterech wielkich instalacji gazowych wraz z krematoriami, które po raz pierwszy zostały wykorzystane na początku 1943 roku. To rozszerzenie wskazuje na zdumiewające przyspieszenie ostatecznego rozwiązania, które zostało pomyślane jako program ogólnoeuropejski, który musiał zostać zrealizowany szybko.
aby poradzić sobie z tym nowym tempem, przywódcy nazistowscy wezwali Kurta Gersteina, eksperta z Instytutu Higieny Waffen-SS., Gerstein, który później stał się kluczowym świadkiem masowych mordów, miał ocenić możliwość zastosowania cyklonu B zamiast tlenku węgla w obozach zagłady, takich jak Bełżec, Sobitor i Treblinka, gdzie był zatrudniony do tej pory. Mimo niepowodzenia misja Gersteina udowadnia, że cyklon B zyskał reputację najlepszego środka do osiągnięcia ostatecznego rozwiązania.
Cyklon B był sprzedawany w Niemczech pod oryginalną marką do 1974 roku.
Zobacz także: Auschwitz-Birkenau; obozy koncentracyjne; Holokaust; zbrodnie wojenne; II wojna światowa.,
Bibliografia
Brayard, Florent. La „solution final de la question juive”: La technique, le temps et les catégories de la décision. Paryż 2004.
Kalthoff, Jurgen i Martin Werner. Obsługa cyklonu B: Tesch i Stabenow. Historia firmy między Hamburgiem a Auschwitz. Hamburg, Germany, 1998.
Florent Brayard