Parvo to najgorszy koszmar każdego nowego szczeniaka i właściciela psa. W ciągu kilku dni doskonale zdrowy szczeniak może przejść od figlarnego i aktywnego do śmiertelnie chorego. Parvo u psów jest chorobą, której można zapobiec, jednak wszyscy nowi właściciele szczeniąt i hodowcy muszą być świadomi ryzyka PARVO, jak temu zapobiec i co zrobić, jeśli szczeniak złapie parwowirusa.
Co To jest Parvo?
Parvo jest wysoce zaraźliwym wirusem., Powoduje zakaźną chorobę przewodu pokarmowego (GI) u szczeniąt i młodych psów, a bez leczenia jest potencjalnie śmiertelny.
częścią tego, co sprawia, że wirus jest tak niebezpieczny, jest łatwość, z jaką rozprzestrzenia się przez populację psów. Wirus rozprzestrzenia się albo przez bezpośredni kontakt z zakażonym psem, lub przez kał, i zakażony pies może rozpocząć rzuca wirusa cztery do pięciu dni po ekspozycji-często przed pies zaczyna wykazujące wszelkie objawy kliniczne infekcji. Pies będzie nadal rzucić wirusa, gdy jest chory i do 10 dni po wyzdrowieniu., Oznacza to, że dokładna diagnoza i kwarantanna są niezbędne dla zdrowia psa i innych psów, jak również.
jakie psy są najbardziej zagrożone Parvo?
młode psy w wieku od sześciu tygodni do sześciu miesięcy, nieszczepione lub niekompletnie zaszczepione psy są najbardziej narażone na zakażenie PARVO. Owczarki niemieckie, Rottweilery, Doberman Pinschers, angielski Springer spaniele, i American Staffordshire terriery mają również zwiększone ryzyko kontraktacji parwowirus, chociaż naukowcy nie są całkowicie pewni, dlaczego te rasy psów są na większe ryzyko niż inne.,
szczenięta rodzą się z przeciwciałami od matek. Ponieważ jednak przeciwciała te zanikają, do właścicieli należy upewnienie się, że szczenięta otrzymają szczepienia parvo. Stres związany z odsadzeniem i wtórnym pasożytem lub infekcją, wraz z parvo, może prowadzić do cięższego przypadku parvo, dlatego bardzo ważne jest, aby porozmawiać z weterynarzem o właściwej opiece nad szczeniakami i ciężarnymi sukami.
co powoduje Parvo u psów?
parwowirus psów powoduje parvo u psów i może być przenoszony na dwa sposoby., Pierwszy to bezpośredni kontakt przez nos i usta z zakażoną kupą, co może się zdarzyć, gdy pies wącha lub liże powierzchnię lub innego psa, który został zanieczyszczony kałem. Ponieważ szczenięta odkrywają swój świat poprzez zapach i miłość do ust, łatwo jest zobaczyć, jak ciekawy szczeniak może kontrakt parwowirusa.
drugą metodą transmisji jest kontakt pośredni. Wirus może przetrwać na odzieży, sprzęcie, na ludzkiej skórze i w środowisku., Transmisja pośrednia występuje, gdy szczeniak wchodzi w kontakt z zanieczyszczoną osobą, przedmiotem lub środowiskiem.
parwowirus jest szczególnie odpornym wirusem. Może przetrwać w pomieszczeniach w temperaturze pokojowej przez co najmniej dwa miesiące i jest odporny na wiele powszechnie stosowanych środków czyszczących i dezynfekujących. Na Zewnątrz parwowirus może przetrwać miesiące, a nawet lata, jeśli jest chroniony przed bezpośrednim światłem słonecznym. Dlatego szczególnie ważna jest szpitalna kwarantanna zakażonego psa i odpowiednie oczyszczanie środowiska.,
buty, które weszły w kontakt z zakażonymi odchodami, mogą również wprowadzić wirusa do środowiska psa, co jest niepokojące, ponieważ istnieją dowody na to, że parvo może żyć w glebie przez okres do jednego roku. Jeśli podejrzewasz, że w ogóle miałeś kontakt z kałem, będziesz musiał umyć dotknięty obszar wybielaczem domowym, jednym z niewielu środków dezynfekujących, które zabijają wirusa.
gdy pies zarazi się parvo, wirus się replikuje. Replikacja ta odbywa się w jelicie cienkim, tkance limfopoetycznej (węzły chłonne, grasica itp.) i szpiku kostnego., Prowadzi to do poważnych problemów z układem pokarmowym, aw rzadkich przypadkach do zapalenia mięśnia sercowego (zapalenie serca).
objawy PARVO u psów
każdy właściciel i hodowca psów powinien znać objawy parvo u psów. Najczęstsze objawy to:
- ciężka, krwawa biegunka
- letarg
- anoreksja
- gorączka
- wymioty
- utrata masy ciała
- osłabienie
- depresja
- odwodnienie
Każdy lub wszystkie te objawy zasługują na wezwanie lekarza weterynarii., Nawet jeśli parvo nie jest przyczyną, objawy mogą być wynikiem innej choroby, która wymaga uwagi weterynaryjnej.
leczenie Parvo
Jeśli podejrzewasz, że twój pies ma parvo, potrzebuje natychmiastowej pomocy weterynaryjnej. Parvo jest potencjalnie śmiertelnym wirusem, który wymaga intensywnej terapii, a im szybciej twój pies zostanie zdiagnozowany, tym lepiej. Twój weterynarz najprawdopodobniej zaleci hospitalizacji psa w oddziale izolacyjnym, gdzie będzie on oferować opiekę wspomagającą i monitorować psa do wtórnych infekcji.,
w zależności od ciężkości przypadku, twój weterynarz może przepisać szereg leków, w tym antybiotyki, aby zapobiec infekcji bakteryjnych z wejściem psa przez uszkodzone ściany jego jelit. Co gorsza, parvo zmniejsza również psa zdolność do walki z infekcją poprzez obniżenie jego liczby białych krwinek. Twój weterynarz zapewni psa z płynów wspomagających, odżywianie, i leki, które miejmy nadzieję uratować mu życie, dlatego biorąc psa do weterynarza jest najlepszą rzeczą, którą można zrobić dla niego.,
Większość szczeniąt, które przeżyją pierwsze 3-4 dni, całkowicie wyzdrowieje, co zwykle trwa około tygodnia. Twój weterynarz przeprowadzi Cię przez proces regeneracji i dostosuje plan regeneracji najlepiej dopasowany do potrzeb Twojego szczeniaka.
Parvo Prevention
Parvo jest chorobą, której można zapobiec, ale nawet szczepione psy nie są w 100% chronione przed wirusem. Szczepionki na parwowirusa są zalecane dla wszystkich szczeniąt i są zwykle podawane w serii trzech strzałów, gdy szczenię jest między 6-do-8 tygodni życia, ponownie w 10-do-12 tygodni, i w 14-do-16 tygodni., Zastrzyk przypominający podaje się rok później, a następnie co 3 lata.
szczenięta nieszczepione ani szczenięta nieszczepione nie powinny być narażone na kontakt z nieszczepionymi psami ani ze środowiskami, w których nieszczepione psy mogły wprowadzić wirusa parvo, takimi jak parki dla psów lub pensjonaty. Chociaż może to być kuszące, aby zabrać ze sobą swojego nowego szczeniaka wszędzie, gdzie się udasz, jej zdrowie zależy od utrzymania jej bezpieczeństwa, dopóki nie zostanie w pełni zaszczepiona przeciwko tej zagrażającej życiu chorobie.,
szczenięta nieszczepione mogą być bezpiecznie szczepione z dorosłymi psami w bezpiecznym środowisku, takim jak twój dom. Większość klas szczeniąt wymaga dowodu szczepienia, zanim można zapisać szczeniaka. Szczepienie zmniejsza ryzyko rozprzestrzeniania się śmiertelnych chorób, takich jak parvo, więc upewnij się, że wykonujesz badania przed zapisaniem swojego młodego szczeniaka do klasy. Socjalizacja i szkolenie są bardzo ważne dla prawidłowego rozwoju, ale to do ciebie, aby upewnić się, że szczeniak jest uspołeczniony w bezpiecznym środowisku., Szczenię nigdy nie powinno być umieszczane w sytuacjach takich jak opieka dzienna lub zajęcia szkoleniowe, dopóki nie ukończy szczepień w wieku 14-16 tygodni.
zrozumienie parvo u psów jest pierwszym krokiem w kierunku zapobiegania rozprzestrzenianiu się tego niebezpiecznego wirusa. Upewnij się, że twój szczeniak zostanie zaszczepiony w odpowiednim wieku i chroń szczenięta nieszczepione i częściowo zaszczepione, utrzymując je w bezpiecznym środowisku. Jeśli podejrzewasz, że twój szczeniak ma parvo, natychmiast zadzwoń do weterynarza.