w ostatnich latach gromadzące się dowody sugerują, że czynniki ryzyka naczyniowego (zwłaszcza nadciśnienie tętnicze, a także cukrzyca, wysoki poziom cholesterolu i palenie tytoniu) przyczyniają się do choroby Alzheimera. Otępienie naczyniowe tradycyjnie uważano za wtórne do udaru mózgu i chorób naczyniowych. Wydaje się jednak, że istnieje ciągłe spektrum chorób, składające się z gradientu cech obu typów demencji., Mózg jest wczesnym celem uszkodzenia narządów z powodu wysokiego ciśnienia krwi. Nadciśnienie tętnicze jest głównym modyfikowalnym czynnikiem ryzyka udaru mózgu i chorób małych naczyń i wiadomo, że jest najważniejszym czynnikiem w przypadku makroangiopatologicznych powikłań mózgowych, takich jak udar miażdżycowy, a w konsekwencji otępienie naczyniowe. Nadciśnienie tętnicze może również predysponować do bardziej subtelnych procesów mózgowych opartych na zwężeniu tętnicy lub mikronaczyniowych zmianach patologicznych., Termin choroba małych naczyń mózgowych odnosi się do grupy procesów patologicznych o różnej etiologii, które wpływają na małe tętnice, tętniczki, żyły i naczynia włosowate mózgu. Związane z wiekiem i nadciśnienie związane z małych naczyń i angiopatii amyloidu mózgu są najczęstsze formy. Sugerowano, że choroba mikronaczyniowa mózgu przyczynia się do zaburzenia funkcji poznawczych naczyń krwionośnych. Mechanizmy leżące u podstaw zmian poznawczych związanych z nadciśnieniem tętniczym są złożone i nie są jeszcze w pełni poznane., Zarówno wysokie, jak i, zwłaszcza u osób w podeszłym wieku, niskie ciśnienie krwi jest związane z pogorszeniem funkcji poznawczych i demencją. Istnieją pewne dowody na to, że leczenie lekami przeciwnadciśnieniowymi może odgrywać rolę w zapobieganiu zaburzeniom funkcji poznawczych lub otępieniu naczyniowym poprzez kontrolę BP. Poziomy BP, które powinny być ukierunkowane w celu osiągnięcia optymalnej perfuzji przy jednoczesnym zapobieganiu pogorszeniu funkcji poznawczych, są nadal przedmiotem dyskusji.