Bitwa pod Gettysburgiem, stoczona w dniach 1-3 lipca 1863 roku, uważana jest za najważniejsze starcie amerykańskiej wojny secesyjnej. Po wielkim zwycięstwie nad siłami Unii pod Chancellorsville, generał Robert E. Lee pomaszerował swoją armię Północnej Wirginii do Pensylwanii pod koniec czerwca 1863 roku. 1 lipca Konfederaci starli się z armią Potomaku dowodzoną przez generała George 'a G. Meade' a w mieście Gettysburg., Następnego dnia doszło do jeszcze cięższych walk, gdy Konfederaci zaatakowali Federałów zarówno na lewo, jak i na prawo. 3 lipca Lee zarządził atak mniej niż 15 000 żołnierzy na centrum wroga w Cemetery Ridge. Atak, znany jako „Szarża Picketta”, zdołał przebić linie Unii, ale ostatecznie zakończył się niepowodzeniem kosztem tysięcy ofiar rebeliantów. Lee został zmuszony do wycofania swojej zmasowanej armii w kierunku Wirginii 4 lipca. Unia wygrała w ważnym punkcie zwrotnym, powstrzymując inwazję Lee na północ., Zainspirowało to „przemówienie Lincolna z Gettysburga”, które stało się jednym z najsłynniejszych przemówień wszech czasów.
Bitwa pod Gettysburgiem: Inwazja Lee na północ
w maju 1863 roku Konfederacka Armia Roberta E. Lee z Północnej Wirginii odniosła porażające zwycięstwo nad armią Potomaku pod Chancellorsville. Pełen pewności siebie Lee postanowił przejść do ofensywy i zaatakować północ po raz drugi (pierwsza inwazja zakończyła się pod Antietam poprzedniej jesieni)., Oprócz wyprowadzenia konfliktu z Wirginii i odwrócenia wojsk północnych od Vicksburga, gdzie Konfederaci byli oblężeni, Lee miał nadzieję uzyskać uznanie Konfederacji przez Wielką Brytanię i Francję i wzmocnić sprawę północnych „Miedziogłów”, którzy sprzyjali pokojowi.
Po stronie Unii prezydent Abraham Lincoln stracił zaufanie do armii dowódcy Potomaku, Josepha Hookera, który wydawał się niechętny konfrontacji z armią Lee po klęsce pod Chancellorsville. 28 czerwca Lincoln mianował generała majora George 'a Gordona Meade' a następcą Hookera., Meade natychmiast zarządził pościg 75-tysięcznej armii Lee, która przekroczyła Rzekę Potomac do Maryland i pomaszerowała do Południowej Pensylwanii.
Bitwa pod Gettysburgiem rozpoczyna się: 1 lipca
dowiedziawszy się, że armia Potomaku jest w drodze, Lee planował zebrać swoją armię w zamożnym mieście Gettysburg, 35 mil na południowy zachód od Harrisburga w Pensylwanii. Jedna z Dywizji konfederatów pod dowództwem A. P. Hilla podeszła do miasta w poszukiwaniu zaopatrzenia 1 lipca, tylko po to, aby dowiedzieć się, że dwa Brygady Kawalerii Unii przybyły poprzedniego dnia., Gdy większość obu armii zmierzała w kierunku Gettysburga, siły konfederatów (dowodzone przez Hilla i Richarda Ewella) były w stanie zepchnąć przeważających liczebnie obrońców federalnych z powrotem przez miasto na Wzgórze cmentarne, położone pół mili na południe.
starając się wykorzystać swoją przewagę przed przybyciem większej liczby wojsk Unii, Lee wydał uznaniowy rozkaz ataku na Cemetery Hill Ewellowi, który objął dowództwo nad armią II Korpusu Północnej Wirginii po tym, jak najbardziej zaufany Generał Lee, Thomas J. „Stonewall” Jackson, został śmiertelnie ranny pod Chancellorsville., Ewell odmówił wydania rozkazu ataku, uznając stanowisko Federalne za zbyt silne; jego powściągliwość przysporzy mu wielu niekorzystnych porównań do wielkiego Stonewalla. Do zmierzchu przybył Korpus Unii pod dowództwem Winfielda Scotta Hancocka i rozszerzył linię obrony wzdłuż Cemetery Ridge do wzgórza zwanego Little Round Top. Trzy kolejne korpusy Unii przybyły w nocy, aby wzmocnić obronę.,
Bitwa pod Gettysburgiem, dzień 2: 2 lipca
gdy nastał dzień, armia Unii ustanowiła silne pozycje od wzgórza Culp ' s Hill do Cemetery Ridge. Lee ocenił pozycje wroga i postanowił—wbrew radom swojego defensywnego zastępcy dowódcy, Jamesa Longstreeta-zaatakować Federałów, gdzie stali. Rozkazał Longstreetowi poprowadzić atak na lewą stronę Unii, podczas gdy korpus Ewella uderzy na prawą stronę, w pobliżu wzgórza culpa., Mimo że jego rozkazy miały zaatakować jak najwcześniej, Longstreet nie ustawił swoich ludzi na pozycjach aż do godziny 16, kiedy otworzyli ogień do korpusu Unii dowodzonego przez Daniela Sicklesa.
w ciągu następnych kilku godzin krwawe walki toczyły się wzdłuż linii Sierpów, która rozciągała się od gniazda głazów zwanych diabelską jamą do sadu brzoskwiniowego, a także na pobliskim polu pszenicy i na zboczach Little Round Top., Dzięki zaciekłym walkom jednego z Regimentów Maine, federaliści zdołali utrzymać mały okrąg, ale stracili SAD, pole i diabelską jamę; Sam Sickles został poważnie ranny. Ludzie ewella posunęli się na Siły Unii na Culp ' s Hill i East Cemetery Hill w koordynacji z atakiem Longstreeta o 16: 00, ale Siły Unii wstrzymały atak o zmierzchu. 2 lipca obie armie poniosły bardzo ciężkie straty, z 9000 lub więcej ofiar po każdej stronie. Łączna liczba ofiar z dwóch dni walk wyniosła prawie 35 000, co jest największym dwudniowym bilansem wojny.,
Bitwa pod Gettysburgiem, dzień 3: 3 lipca
wczesnym rankiem 3 lipca wojska Unii z XII Korpusu Armijnego odepchnęły konfederackie zagrożenie pod Culp ' s Hill po siedmiogodzinnej strzelaninie i odzyskały silną pozycję. Wierząc, że jego ludzie byli na krawędzi zwycięstwa dzień wcześniej, Lee postanowił wysłać trzy dywizje (poprzedzone zaporą artyleryjską) przeciwko Union center na Cemetery Ridge., Mniej niż 15 000 żołnierzy, dowodzonych przez Dywizję pod dowództwem George ' a Picketta, miało za zadanie maszerować około 3/4 mili przez otwarte pola, aby zaatakować wykopane pozycje piechoty Unii.
pomimo protestów Longstreeta Lee był zdecydowany, a atak—znany później jako „Szarża Picketta”—ruszył do przodu około godziny 15: 00, Po bombardowaniu artyleryjskim przez około 150 Dział konfederackich. Piechota Unii otworzyła ogień do nacierających rebeliantów zza kamiennych murów, podczas gdy pułki z Vermont, Nowego Jorku i Ohio uderzyły na obie flanki wroga., Schwytani ze wszystkich stron, ledwie połowa Konfederatów przetrwała, a dywizja Picketta straciła dwie trzecie swoich ludzi. Gdy rozbitkowie wrócili na pozycje wyjściowe, Lee i Longstreet podjęli próbę obrony po nieudanym ataku.
Bitwa pod Gettysburgiem: następstwa i uderzenia
jego nadzieje na zwycięską inwazję na północ zostały przerwane, Lee czekał na kontratak Unii 4 lipca, ale nigdy nie przyszedł. Tej nocy, w ulewnym deszczu, konfederacki generał wycofał swoją zdziesiątkowaną armię w kierunku Wirginii., Unia wygrała bitwę pod Gettysburgiem.
choć ostrożna Meade była krytykowana za to, że nie ścigała wroga po Gettysburgu, bitwa była miażdżącą porażką Konfederacji. Straty Unii w bitwie wyniosły 23 000 ludzi, podczas gdy Konfederaci stracili około 28 000 ludzi–ponad jedną trzecią Armii Lee. Północ cieszyła się, podczas gdy Południe opłakiwało, jej nadzieje na zagraniczne uznanie Konfederacji wymazały się.
zdemoralizowany klęską pod Gettysburgiem, Lee zaproponował dymisję prezydentowi Jeffersonowi Davisowi, ale został odrzucony., Choć Wielki konfederacki generał odniósł kolejne zwycięstwa, Bitwa pod Gettysburgiem (połączona ze zwycięstwem Ulyssesa Granta pod Vicksburgiem, również 4 lipca) nieodwołalnie odwróciła losy wojny domowej na korzyść Unii.
adres Gettysburg
19 listopada 1863 roku prezydent Abraham Lincoln wygłosił swoje najsłynniejsze przemówienie podczas poświęcenia Cmentarza Narodowego w Gettysburgu. Jego słynne przemówienie z Gettysburga wymownie przekształciło sprawę związkową w walkę o wolność i równość-w zaledwie 272 słowach., Zakończył on następująco:
” z tych uhonorowanych umarłych bierzemy większe oddanie dla tej sprawy, dla której Dali ostatnią pełną miarę oddania—że my tutaj wysoce postanawiamy, że ci umarli nie umarli na próżno—że ten naród, pod Bogiem, będzie miał nowe narodziny wolności – i że Rząd Ludu, przez ludzi, dla ludzi, nie zginie z ziemi.”