Aristophanes, Wielki komiczny dramaturg Aten, napisał Lysistrata do wykonania w lutym 411 pne, prawdopodobnie w Lenaia., Sztuka została napisana na tle ostatnich lat wojny peloponeskiej (długiej i niszczycielskiej wojny między Atenami a Spartą): Ateny doznały poważnych niepowodzeń militarnych, a wkrótce po przedstawieniu doszło do antydemokratycznego zamachu stanu w mieście, w wyniku którego powstał brutalny oligarchiczny reżim (tło historyczne znajduje się w historii Thucydydesa, Księga 8).
Akcja sceniczna w Lysistracie, autorstwa profesora Chrisa Careya
Arystofanes był pierwszym i najważniejszym dramaturgiem., Choć spotykamy go (głównie) na stronie, to jednak z myślą o żywym teatrze i żywej (i wymagającej) publiczności. Jest to zarówno tragedia, jak i komedia. Ale komedia ateńska jest pod wieloma względami fizycznym medium farmore niż tragedia. Nawet gdy czytamy, musimy zawsze pamiętać o inscenizacji, którą zachęca tekst.
Lysistrata to wspaniała sztuka na scenie. Sam temat jest zwrotem reżyserskim, bo dotyczy wielkich konfrontacji, walki między mężczyznami i kobietami, pokoju i wojny przeciwko sobie. Ale sposób, w jaki autor podchodzi do samej inscenizacji, w imponujący sposób łączy te zagadnienia.,
twórczość Arystofanesa była z nowoczesnej perspektywy minimalistyczna. Sceneria była ograniczona, oświetlenie nie istniało, technologia ograniczała się do dźwigu i ekkyklemu, wózka (jak sądzimy) używanego do rysowania wewnątrz stołu w przestrzeni aktorskiej. Ale dla twórczego pisarza-reżysera Teatr jest medium komunikacji, a nie tylko zbiorem fizycznych struktur i konwencji dramatycznych;i jest medium, które prezentuje możliwości, a nie ograniczenia.
Istart z rekwizytami, obiektami scenicznymi używanymi lub przenoszonymi przez bohaterów lub po prostu umieszczonymi w przestrzeni dramatycznej., Gra z rekwizytami rozpoczyna się na początku gry, od złożenia przysięgi. To wspaniała chwila intertekstualna. Kobiety przysięgają, że stworzą wino z ofiary pokoju w tarczę. Jest to oczywiście na pewnym poziomie typowy Arystofaniczny dowcip o kobiecym pijaństwie, który pojawia się gdzie indziej w komedii. Ale dowcipy Arystofaniczne są częstokroć wielowarstwowe i dla każdego, kto zna ich Ajschylosa, ta scena zaprasza również do porównania z momentem w jednej z (do tej pory) klasycznych sztuk wojennych, siedem Ajschylosa przeciwko Tebom., Themessenger, który przychodzi powiedzieć protagoniście Eteoklesowi o wrogu na bramkach (42ff.) opisuje, w jaki sposób wróg dokonuje krwawej ofiary w tarczę. Sother There ' s a nice alusion to and inversion of a moment in the tragic theatre.Ale scena wykracza poza humor i intertekstualne aluzje, aby zamknąć themes sztuki. Zestawia on najbardziej rzucający się w oczy (i najcięższy) przedmiot ekwipunku żołnierza, a zatem ucieleśnienie wojny, z jednym ze zszywek pokoju w Arystofanesie, winem, które reprezentuje wypoczynek, przyjemnośći relaks., W ten sposób rekwizyty stają się nie tylko użytecznymi elementami wizualnymi sztuki, ale także sposobem wyrażania i wzmacniania jej tematów.
równomierne wykorzystanie rekwizytów można zobaczyć we wpisie refrenu. Thechorus z Lysistrata jest jednym z najbardziej błyskotliwych dzieł aristophanesa. Refren komiczny z 24 był znacznie łatwiejszy do podzielenia niż refren tragiczny, ponieważ nadal zachowywał wrażenie masseven po podzieleniu na dwie części., Tutaj dzieli ją między mężczyznę i kobietę, tak że sam w sobie wprowadza podział między płciami, który stanowi sedno sztuki. I mając męski chór zaangażowany w wojnę i żeński chór zaangażowany w pokój, wyrównuje płeć po obu stronach głównej politycznej linii w sztuce „wojna i pokój”. Dodatkowo podkreśla kontrastowe wejścia chórów, chór męski, który przychodzi licznie, obciążony wiązkami drewna, które niosą, i chór żeński, który wpada, aby im przeciwdziałać., Ale każdy z pół-chórów przychodzi z przeciwstawnymi przedmiotami. Mężczyźni są obciążeni wiązkami drewna, którymi proponują wypalić kobiety z Akropolu. Kobiety pochodzą prosto z fontann niosących dzbany wody. Oba chóry są identyfikowane z kontrastującymi elementami, ogniem i wodą, które zgrabnie wyrażają podział między płciami w najostrzejszym stopniu. Ale coś więcej. W greckim myśleniu współczesna miłość i pożądanie kojarzone są z ogniem., Mężczyźni w całej grze są głodni seksu, a ogień graficznie wyraża niezaspokojoną pożądliwość, którą wywołały kobiety i która ostatecznie doprowadzi do końca wojny. Jednocześnie zadaniem kobiet jest opieranie się męskiej namiętności, a to znajduje swój fizyczny wyraz w wodzie gaszącej, którą niosą. Kontrast osiąga swój punkt kulminacyjny, gdy kobiety polewają mężczyzn wodą, gasiąc ogień, gest, który cementuje zwycięstwo kobiet w tym pierwszym koncu, a jednocześnie odzwierciedla sukces kobiecego oporu, jakim jest pragnienie.,
jedną z najbardziej inspirujących cech inscenizacji jest wykorzystanie budynku scenicznego, który stanowił tło dla Sztuk ateńskich. Budynek sceniczny jest zasobem uniwersalnym, pełniącym różne role, często Pałac, rustykalna chata w Elektrze Eurypidesa,prywatny dom lub ulica w komedii, Pnyx, gdzie Zgromadzenie spotykało się w Acharnianach. W sztuce tej Arystofanes przedstawia Propyleję, monumentalną bramę do Akropolu i jeden z trwałych symboli Ateńskiej siły. Wielki plan Lysistrata składa się z dwóch wątków., Młodsze kobiety mają zaaranżować strajk seksualny w domu, jednocześnie stawiając opór i stawiając opór mężom, podczas gdy starsze kobiety przejmują Akropol, aby zdobyć kontrolę nad skarbem, który może sfinansować i przedłużyć wojnę. Pomimo tego, że jest to plan, który Lysistrataanauczy się na początku sztuki, Arystofanes dokonuje subtelnej zmiany. Stawiał starsze kobiety nie na Akropolu, ale przed nim jako połowę Akropolu, a młodsze na Akropolu. Prywatny seks w domu jest odsunięty na bok., Dzieje się tak po części dlatego, że trudno i powtarzalnie byłoby wystawić serię prywatnych aktów seksualnego wzruszenia i oporu. Ale opcja, którą wybrał, daje mu również możliwość wizualnie i tematycznie bardziej imponujących starć między kobietami a zbiorową władzą obu płci męskiej władzy Obywatelskiej. I hestill dostaje się do sceny jednej typowej sceny później, gdy Myrrhine opuszcza theAcropolis pozornie zaspokoić, ale faktycznie drażnić męża., Ale przy użyciu budynku scenicznego jest w stanie połączyć swoje dwa wątki, zajęcie Akropolu i strajk seksualny. Za orkiestrą i twarzą do publiczności znajduje się zamknięta Brama trzymana przez kobiety, którą mężczyźni próbują przeniknąć. Scenografia staje się więc wizualną metaforą dla strajku seksualnego w centrum akcji.
Arystofaneza bardzo lubiła ten rodzaj wizualnej metafory. Częścią tego jest tylko pomysłowa i dowcipna miłość comicpoet do betonu., Abstrakcyjne idee zamieniane są wobiekty, ludzie, działania, czasami z paradoksalnymi, czasami dziwacznymi efektami. Ale ten proces można również wykorzystać do uproszczenia świata komiksu i uczynićmożliwe. To prawda o moim ostatnim przypadku skutecznej inscenizacji.Pokój w realnym świecie powstaje dzięki negocjacjom, połączeniu twardego targowania i dowodzenia szczegółami. To fascynujące dla dyplomaty i tehistorian. Ale nie zawsze może to być żywa komedia, na pewno nie wkaterze komiksowym, który lubi wielkie postacie i wielkie gesty, jak ten.Negocjacje również wymagają czasu., Wszystkie sztuki Pokojowe Arystofanesa oferują rozwiązania tego problemu, wszystkie inne. W Lysistracie pokój wywołuje postać pojednania, naga kobieta (czyli mężczyzna w stroju przedstawiającym nagą kobietę).Negocjatorzy Ateńscy i spartańscy spierają się o jej ciało, z których każda część (według rodzaju „Arystofanesa”) odpowiada różnym częściom ciała. To metafora rzeźbienia mapy, która w komicznie groteskowy sposób naśladuje negocjacje terytorialne., Ale oprócz tego, że scenka ta pozwala na szybkie przejście od wojny (zarówno w Grecji, jak i między płciami) do pokoju, Ta scena łączy w sobie wiele kluczowych elementów sztuki. Samica jest zdolna do pojednania, więc uosabia koniec wojny. Jej płeć stawia ją wśród zwycięskich kobiet, a jej seksualność, wraz z rozpaczliwą tęsknotą negocjatorów, odtwarza strategię, dzięki której kobiety wygrały ten dzień.Związek między seksem a pokojem Jest tak silny u Arystofanesa, jak między winem a pokojem. Oba należą do świata rozrywki. To wszystko goodfun., Jest również teatralnie sprytny i pokazuje scenarzystę-reżysera niezwykle kontrolującego swoje medium. (©Prof. Chris Carey)
Waza: przypisywana malarzowi Amasisowi (Attic black-figure lekythos, ok. 550-530 p. n. e.). W Heilbrunn Historia sztuki. Nowy Jork: The Metropolitan Museum of Art, 2000 (więcej informacji)
pytania studyjne
1. Czy postacie męskie i żeńskie traktowane są w sztuce inaczej? Czy Arystofanes wzmacnia współczesne stereotypy o kobietach?
2 . Czy obsceniczne żarty, nagość, fallusy itp. muszą być „stonowane” dla współczesnej publiczności?
3., Lysistrata jest wyjątkowa w komedii przetrwania, ponieważ ma dwa chóry. Jaka jest rola chórów w spektaklu?
4. Czy aktualne wydarzenia mają kluczowe znaczenie dla zrozumienia sztuki?
5. Komedia arystofaniczna jest często opisywana jako gatunek realistyczny, a mimo to Sztuki zawierają duże elementy fantasy. Jak to działa w Lysistrata?,
Modern productions
- the Happiest Girl in the World (1961 Broadway musical): music from Offenbach
- projekcja na Getty 2009 (trzy filmy i notatki)
Czytaj dalej
tłumaczenia
• tłumaczenie Lysistraty, Acharnianów, chmur (ze wstępem i nutami): Lysistrata i inne Sztuki w tłumaczeniu A. H. Sommerstein (penguin 2003)
• K. J. Dover & S. tremewan, Aristophanes, acharnians, Lysistrata. A Companion to the Penguin Translation of A. H.,Sommerstein (Bristol 1991)
General works of criticism
P. Cartledge, Aristophanes and his Theatre of the Absurd (Bristol 1990)
K. J. Dover, Aristophanic Comedy (Berkeley 1972)
K. McLeish, The Theatre of Aristophanes (London 1980)
K. Sidwell, Aristophanes The Democrat (Cambridge 2009)
D., Stuttgarter, Looking at Lysistrata: Eight Essays and a New Version of Aristophanes' Provocative Comedy (Bristol 2010)
Aristophanes in the modern world
Useful websites
- BBC: Comedy in Ancient Greek Theatre (In Our Time)
- National Theatre of Great Britain: An Introduction to Greek Comedy and Satyr Drama
- Watford Palace Theatre study pack for Lysistrata
- Marilyn Katz: „Women, Children and men” in ancient Greece