Tło: Cyfrowa amputacja palców jest stosunkowo niewielkim zabiegiem chirurgicznym, ale istnieje historyczny pogląd, że jest to „pierwszy etap przewidywalnego przebiegu klinicznego” prowadzący do ewentualnej utraty kończyny. Brak jest aktualnych danych na temat długoterminowych wyników pacjentów poddawanych amputacji palców. Naszym celem jest zbadanie doświadczeń naszej instytucji, koncentrując się na czynnikach ryzyka progresji do przyszłej utraty kończyn, przeprowadzając retrospektywny przegląd naszej praktyki.,
metody: zidentyfikowano sześćdziesięciu trzech pacjentów poddawanych amputacji palców u stóp w naszej placówce oraz dokonano wstecznego przeglądu notatek klinicznych. Opracowano bazę danych czynników ryzyka naczyniowego i współistniejącej zachorowalności oraz przeanalizowano korelację z przyszłą utratą kończyn za pomocą testu Chi-squared i modelu regresji logistycznej.
wyniki: zidentyfikowano sześćdziesięciu trzech pacjentów ze średnim wiekiem 69 lat (IQR 62-76, 5). Trzydzieści pięć (55.,6%) z tych pacjentów poddano dalszej amputacji chirurgicznej; łącznie wykonano 22 amputacje Duże (16 amputacji poniżej kolana i 6 Powyżej kolana) oraz 23 drobne amputacje. Czterdziestu trzech (68,3%) pacjentów miało cukrzycę, a u 31 (49,2%) przeprowadzono jedną lub więcej procedur rewaskularyzacji. Stwierdzono istotną korelację pomiędzy pacjentami, którzy nie mieli cukrzycy, a przyszłą utratą kończyn (Chi-kwadrat=4,31, p=0,038), jednak żaden inny zidentyfikowany czynnik ryzyka nie przewidywał konieczności poważnej amputacji.
wniosek: amputacja palców u nóg jest znaczącym predyktorem przyszłej utraty kończyny., Nasze badanie wykazało, że pacjenci z cukrzycą są znacznie mniej narażeni na dalszą utratę kończyn niż ci z chorobą. Stawiamy hipotezę, że różnica ta wynika z bardziej intensywnej, multidyscyplinarnej obserwacji stóp, którą otrzymują pacjenci z cukrzycą. Wyniki te podkreślają znaczenie amputacji palców u stóp i przyczyniają się do bardziej intensywnej obsługi pacjentów z wysokim ryzykiem.