Aga Khan, Farsi Āghā Khān lub Āqā Khān, w islamie Shīṣite tytuł imamów z sekty Nizārī Ismāṣilī. Tytuł ten po raz pierwszy został nadany w 1818 roku Szahowi Iranu (1800-1881). Jako Aga Khan i, Później zbuntował się przeciwko Iranowi (1838) i, pokonany, uciekł do Indii. Jego najstarszy syn, ʿAlī Shah (zm. 1885), był krótko Aga Khan II. ʿAlī Shah Sultan Sir Moḥammed Shah (1877-1957) został Aga Khan III., Zdobył wiodącą pozycję wśród hinduskich muzułmanów, pełnił funkcję przewodniczącego All-India Muslim League, brał udział w konferencjach Okrągłego Stołu na temat indyjskiej reformy konstytucyjnej (1930-32), a w 1937 został mianowany przewodniczącym Ligi Narodów. Jego następcą został jego wnuk Karīm al -ususayn Shah (ur. 1936), który jako Aga Khan IV stał się silnym liderem społeczności, zakładając fundację Aga Khan, międzynarodową organizację filantropijną i inne agencje oferujące usługi edukacyjne i inne.,
