Afrodyta z Milos, znana nam wszystkim jako Wenus z Milo, jest jedną z bardziej znanych z wielu starożytnych greckich rzeźb, które znajdują się obecnie w muzeach na całym świecie. Posąg został znaleziony przez rolnika na małej greckiej wyspie w 1820 roku i jest jedną z głównych atrakcji Luwru. Podobnie jak w przypadku wielu znanych starożytnych artefaktów w naszych muzeach, za tym obiektem kryje się bardzo interesująca historia; historie, które często są pomijane na korzyść artystycznych zasług., Po kilku zakrętach posąg znalazł się w Paryżu, mniej więcej w tym samym czasie, kiedy tzw. marmury Elgina zostały zakupione dla British Museum. Tak więc, choć natychmiast rozpoznawalna ze względu na brak ramion i niezaprzeczalną urodę, prawdziwy powód jej „sławy” ma więcej wspólnego z muzealną rywalizacją niż artystyczną jakością posągu.
figurka jest powszechnie uznawana za przedstawienie Afrodyty, greckiej bogini miłości i piękna (rzymskim odpowiednikiem bogini jest Wenus)., Rzeźbiony pomiędzy 130 A 100 rokiem p. n. e., uważany jest za dzieło stosunkowo nieznanego starożytnego greckiego artysty Aleksandrosa z Antiochii. Niewiele wiadomo o tym człowieku, ale mógł on również wyrzeźbić posąg Aleksandra Wielkiego również w Luwrze, pochodzący z pobliskiej wyspy.
8 kwietnia 1820 r.rolnik odkrył wiele rzeźbionych fragmentów podczas usuwania kamieni ze starożytnego muru. Elementy zawierały nagą górną część tułowia, drapowaną dolną część ciała i część prawego biodra., Później znalazł rękę trzymającą jabłko, fragment ramienia, chignon (węzeł włosów z tyłu głowy), a także dwie hermy na wyrytych podstawach.
w tym czasie Milos znajdował się pod panowaniem Osmańskim, z silną francuską obecnością na Morzu Egejskim. Dwaj chorążowie francuskiej marynarki wojennej, Olivier Voutier i Dumont d ' Urville, byli pierwszymi obcokrajowcami, którzy zobaczyli fragmenty. Natychmiast docenili jego znaczenie i wyruszyli do Konstantynopola i francuskiego ambasadora, aby mogli kupić posąg., Po uzyskaniu niezbędnych pozwoleń i środków, Voutier i sekretarz ambasadora powrócili do Milosa, aby zdobyć Statuę dla ambasadora w imieniu króla Francji.
kolejny sporny Artefakt
Jak to często bywa, zdarzenia nie szły zgodnie z planem. Kiedy Voutier i sekretarz wrócili na Milos, posąg został sprzedany Turkowi i został załadowany na statek., Po serii wypłat (i bez wątpienia kilku łapówek, tu i ówdzie) i interwencji dyplomatycznych fragmenty dotarły do Paryża i zostały przedstawione Ludwikowi XVIII na początku marca 1821 roku. Fragmenty trafiły pod opiekę Luwru i rozpoczęto renowację posągu. Posąg, po rekonstrukcji, zakwestionował pewne przyjęte rozumienie o greckich posągach. Podstawa, z greckim napisem imienia artysty, była uważana za późniejsze uzupełnienie i została usunięta i ostatecznie utracona.,
British Museum dopiero niedawno nabyło zbiory rzeźb, które Lord Elgin zabrał z Partenonu w Atenach. Luwr był zmuszony zwrócić Belweder Apolla do Watykanu i Wenus Medyceuszy do Florencji, które zostały splądrowane przez Napoleona. Dla Luwru Wenus z Milo musiała zrekompensować utratę niektórych dzieł, a jednocześnie konkurować z brytyjskimi muzeami niedawnymi nabytkami z Grecji. Jeśli tłumy ludzi odwiedzających i fotografujących posąg są cokolwiek przejść obok, to działa.,
tak jak własność 'Elgin Marbles' jest kwestionowana, tak też jest własność Venus de Milo. Nic dziwnego, że istnieje choć znacznie mniej głośne wezwanie do powrotu Afrodyty do Grecji. Jednak w XIX wieku Niemcy uważali, że posąg został niesłusznie sprzedany Francuzom. Niemiecki następca tronu Ludwik I Bawarski zakupił ruiny starożytnego teatru na Milos. Niemcy wierzyli, że fragmenty zostały znalezione na Ziemi księcia.,
choć ten posąg tak wyraźnie jest estetyczny, Afrodyta ma o wiele więcej do zaoferowania niż jej uroda. Każdego dnia gromadzimy tysiące ludzi, aby ją teraz zobaczyć, po części z powodu wydarzeń historycznych, które uczyniły ją tak sławną, a nie z powodu zrozumienia, że jej odkrycie dało nam wiedzę o starożytnej sztuce greckiej.
gdzie jest Wenus z Milo?
Antyki Greckie w skrzydle Sully, Muzeum Luwru.,
Afrodyta z Milos znajduje się obecnie w zbiorach greckiego, etruskiego i rzymskiego działu starożytności Muzeum Luwru. Ma stałe miejsce w galerii 16, która znajduje się na parterze skrzydła Sully, wraz z innymi wspaniałymi greckimi antykami.
w kwietniu 2014 roku odwiedziłem Milos i poszedłem szukać miejsca, gdzie znaleziono Afrodytę z Milos.,
Gregory Curtis napisał fascynującą opowieść o historii tej uwielbianej ikony, Rozbrojonej: Historia Wenus z Milo została po raz pierwszy opublikowana w 2003 roku i od tego czasu była wielokrotnie przedrukowywana. Książka jest dostępna na amazon.com oraz amazon.co.uk