Acetabulum (Polski)

C. rozwój zarodkowy, płodowy i pourodzeniowy panewki

panewka tworzy początkowo chrzęstną masę tkanki zróżnicowaną od blastemy mezenchymalnej. Laurensen badał rozwój panewki u płodu za pomocą artrogramów, zwykłej radiografii, gross inspection i histologii u 14 płodów od 14 tygodnia życia do pełnego terminu (160)., Po 14 tygodniach dach stawowy jest całkowicie chrzęstny i dobrze uformowany labrum, określany przez Laurensena jako limbus, o charakterystycznym kształcie wystaje bocznie, gdzie jest oddzielony od torebki stawowej typowym wnęką boczną. Zona orbicularis przylega ściśle do szyi kości udowej, a więzadło teres jest obecne, podobnie jak fossa panewkowa i więzadło panewkowe poprzeczne. Kościsty dach panewki zaczyna się formować, ale jest znacznie mniej rozległy niż u noworodka., Kość octabular staje się bardziej widoczne z czasem, ale podstawowe relacje pozostają niezmienione.

zbadano rozwój panewki octowej od 6 do 20 tygodnia ciąży. (169)

chrzęstna głowa kości udowej u płodu jest prawie kulista i mieści się głęboko w panewce. Nie ma wyraźnej zmiany względnej wielkości panewki i głowy kości udowej z wczesnym rozwojem płodu., W miarę rozwoju Laurensen wykazał jednak u dwóch najstarszych okazów, jednego o długości 300 mm C–R i jednego w okresie, że nastąpił wyraźny wzrost wielkości głowy kości udowej w stosunku do wielkości panewki. Pomiary z okresu

90 mm były zasadniczo równe dla panewki i głowy kości udowej w stosunku do głębokości każdej z nich, ale w dwóch ostatnich okresach głowa kości udowej była stosunkowo większa od panewki i wynosiła 11,0 do 8,5 mm i 10,0 do 8,5 mm., Le Damany uważał, że różnice te są możliwym warunkiem wstępnym podwichnięcia i zwichnięcia u noworodka (163-167). Względna płytkość oczodołu panewkowego w późnym okresie prenatalnym i wczesnym okresie poporodowym została również zauważona przez Ralis i Mckibbina i jest jedną z możliwych przyczyn predysponujących do niestabilności stawu biodrowego u noworodków (246).,

bardziej boczne części panewki rosną zarówno przez kostnienie endochondralne, jak i, w wewnętrznych i zewnętrznych Korach biodrowych, przez okołostawową kość śródszczepową, która, podobnie jak w kości długiej, zawsze tworzy się nieznacznie przed zawartą kością endochondralną. Po urodzeniu kostnienie dachu panewki panewkowej nie ukończyło jeszcze swojego postępu od głównego centrum kostnienia w większym wycięciu kulszowym., Od tego centrum kostnienie rozprzestrzenia się niżej w kierunku chrząstki trójradialnej, przednio w kierunku przedniego dolnego kręgosłupa biodrowego, a w późniejszym czasie bocznie w kierunku limbus. Jeśli chodzi o rozwijającą się i postępującą kość okołochondrialną w miednicy, postępujące krawędzie to dwie najbardziej niskie krawędzie osłon kości, jedna na wewnętrznej i jedna na zewnętrznej powierzchni kości biodrowej. W przypadku dysplazji stawu biodrowego boczna górna ostroga panewkowa jest mniej wyraźna niż przyśrodkowa, a tworzenie się Kości endochondralnej w bocznej części dachu pozostaje za tą w części przyśrodkowej., Nieprawidłowe ciśnienie bocznie, proksymalnie podluksowanej głowy kości udowej bezpośrednio na limbusie, a pośrednio na bocznej ostrodze lub krawędzi kości okołostawowej i przyległej chrząstki stawowej opóźnia rozwój chrząstki bocznie i wtórnie opóźnia kostnienie śródchrzęstne w bocznej części dachu stawowego i kostnienie okołostawowe zewnętrznej ściany biodrowej. Zmniejszone naciski na chrząstkę stawową związane z całkowicie zwichniętą głową również zakłócają normalną sekwencję rozwojową bocznie.,

Ponseti badał postnatalny rozwój pęcherzyka żółciowego metodami histologicznymi i radiograficznymi u 10 zdrowych, urodzonych niemowląt i 3 dzieci w wieku 7, 9 i 14 lat (234). W okresie niemowlęcym chrząstka gniazda stawowego jest ciągła przyśrodkowo z chrząstką trójradialną. Chrząstka panewkowa tworzy zewnętrzne dwie trzecie jamy panewkowej, podczas gdy kość biodrowa powyżej poziomego kołnierza, kulszowa poniżej niego i części chrząstki trójradianowej tworzą przyśrodkową ścianę panewki. Kość łonowa jest oddzielona od jamy panewkowej przez chrząstkę., Tkanka włóknista, określana jako pulwinar, jest umieszczona między głową kości udowej a nieartykularną głębokością panewki. Włókniakartilaginous labrum znajduje się na peryferyjnym brzegu chrząstki panewkowej i torebka stawowa faktycznie wkłada kilka milimetrów powyżej najbardziej obwodowej krawędzi labrum do tkanki włóknistej pokrywającej zewnętrzną powierzchnię chrząstki panewkowej., Na wewnętrznych i zewnętrznych krawędziach kości biodrowej tworzy się charakterystyczny rowek okołobiegunowy Ranviera, ponieważ wewnątrzczaszkowa kość okostna rozciąga się nieco poza i pokrywa chrząstkę stawową. W okresie poporodowym powstawanie kości stopniowo wzrasta kosztem chrząstki stawowej.

chrząstka stawowa poprzedzająca rozwój kostnej panewki kostnej pierwotnie zawiera elementy z kości biodrowej, kulszowej i łonowej., Na przyśrodkowej głębokości panewki te trzy płytki wzrostu chrząstki przecinają się tworząc chrząstkę trójradialną, która składa się z trzech liniowych składników: jednej przedniej i skośnej nadrzędnej, jednej tylnej i zorientowanej poziomo i jednej zorientowanej pionowo (rys. 1C). W ten sposób ściana przyśrodkowa panewki tworzy kość biodrowa powyżej kołnierza poziomego i kulszowa poniżej kołnierza poziomego oraz części samej chrząstki trójramiennej. Wzrost śródmiąższowy w obrębie chrząstki trójramiennej pozwala na ekspansję gniazda biodrowego podczas wzrostu., W okresie dojrzewania głębokość panewki zwiększa się dodatkowo o trzy wtórne centra kostnienia na obrzeżach chrząstki (rys. 1C). Os acetabuli, epifiza łonowa, tworzy przednią ścianę panewki; epifiza panewki, epifiza kości biodrowej, tworzy główną część górnej ściany panewki; i trzecia mała epifiza w kulszowym jest również utworzona.

wklęsłość panewki rozwija się w odpowiedzi na obecność kulistej głowy kości udowej., Jest to widoczne w przypadku przemieszczenia stawu biodrowego, w którym rozwój octabularny jest odpowiednio nieprawidłowy. Został on również wykazany w bardziej kontrolowanym środowisku przez Harrisona, który zauważył, że po wycięciu głowy kości udowej u szczurów gniazdo nie rozwinęło się pod względem głębokości i powierzchni., Wzrost panewki panewkowej obejmuje zarówno śródmiąższowy wzrost chrząstki panewkowej, wzrost appositional z perichondrium na obrzeżach chrząstki, a ostatecznie śródmiąższowe okostnej nowe tworzenie kości na brzegu panewki, podobnie jak ma to miejsce w rozwijającej się kory kości długiej (57).

Walker badał histologiczny rozwój 74 sparowanych panewek z prawidłowych płodów ludzkich w okresie od 12 do 42 tygodni (335). Na ogólnym poziomie morfologicznym labrum osiąga minimum jedną piątą głębokości gniazda i często więcej., Sekcje histologiczne pokazują, że Obrąb stawowy jest coraz bardziej włóknisty, w odróżnieniu od włókniakartilaginous, im bliżej płodu do pełnego terminu. Komórki chrząstki mieszają się z fibroblastami głównie na złączu chrząstki stawowej-labrum. Fragmenty histologiczne z rozwijającej się górnej części panewki wykazują rozwój kości począwszy od przyśrodkowej strony kulszowej i tylnych obszarów przylegających do wycięcia kulszowego. Kość dachu górnego rozwija się najpierw z kością ścian gniazda., Rozwój kości tylnej i przyśrodkowej oczodołu panewkowego poprzedza rozwój kości przedniej i bocznej.,

Severin, cytując Fabera i jego własne obserwacje, zauważył następujące kryteria artrograficzne normalnego stawu: (1) cierń labralowy powinien leżeć poniżej lub prawdopodobnie wcześnie na 1-2 mm powyżej poziomej linii „Y” Hilgenreinera; (2) chrzęstna panewka powinna pokrywać co najmniej połowę głowy kości udowej; (3) w dolnej części panewki nie powinna znajdować się duża ilość środka kontrastowego; oraz (4) kształt głowy kości udowej powinien być zaokrąglony.praktycznie sferyczne (278) Limbus (labrum) leży bocznie i nieco wyżej od głowy kości udowej., Wszystkie struktury stawowe zidentyfikowane na stawie biodrowym prawidłowym młodego niemowlęcia, łącznie z obrączką i torebką, są obecne również w 14-tygodniowym biodrze płodu.

uszkodzenie chrząstki trójradianowej, choć niezwykle rzadkie klinicznie, może wystąpić i prowadzić do rozwoju płytkiej panewki panewkowej, skróconej półwichliny i bocznego podwichnięcia spowodowanego dysplazją panewkową (106, 230). Może wystąpić z infekcją, urazem i uszkodzeniem chirurgicznym.