Kompania Wschodnioindyjska wyewoluowała z małego przedsiębiorstwa prowadzonego przez grupę kupców Z City of London, które w 1600 roku otrzymało królewską kartę przyznającą monopol angielskiego handlu w całej Azji i Pacyfiku.
herbata, Tekstylia I PORCELANA
na początku istnienia Kompania Wschodnioindyjska była zainteresowana możliwościami handlowymi oferowanymi przez wyspy przyprawowe Azji Południowo-Wschodniej, a nie Indii., Jednak ładunki indyjskich tkanin wzbudzały rosnące zainteresowanie wśród konsumentów w Anglii. Firma wysyłała również chińskie towary z Kantonu( Guangzhou): herbatę, jedwab, tekstylia i porcelanę. Towary azjatyckie były opłacane eksportowanymi brytyjskimi woollenami i metalami, uzupełnionymi srebrnymi bulionami.,
fabryki
działalność przedsiębiorstwa opierała się na systemie „fabrycznym”: gdy statki powróciły do Europy, agenci znani jako „czynniki” pozostawali na stanowiskach handlowych, aby negocjować z lokalnymi kupcami w sprawie sprzedaży bieżących zapasów towarów i zakupu powrotnych ładunków na przyszły rok rejsu.
, Dyrektorzy odpowiadali przed akcjonariuszami spółki, którzy spotykali się regularnie w Sądzie właścicielskim. Firma wysyłała handlowe, polityczne i administracyjne instrukcje na swoich statkach do rad utworzonych w jej głównych osadach w Azji, a te rady były z kolei odpowiedzialne za zarządzanie podległymi fabrykami, które obejmowały Bandar Abbas i Basrę.
od Kompanii Handlowej do potęgi militarnej
Kompania Wschodnioindyjska rozwinęła się poza czysto Handlowe Przedsiębiorstwo, gdy wojna między Wielką Brytanią a Francją rozprzestrzeniła się na Indie W połowie lat 40., Firma ustanowiła militarną supremację nad konkurencyjnymi europejskimi firmami handlowymi i lokalnymi władcami, której kulminacją było przejęcie kontroli nad prowincją Bengalu w 1757 roku.