nadmiar androgenów (AE) jest kluczową cechą zespołu policystycznych jajników (PCOS) i powoduje lub przyczynia się do klinicznego fenotypu tych pacjentów. Chociaż AE przyczyni się do zaburzeń owulacyjnych i menstruacyjnych tych pacjentów, najbardziej rozpoznawalnym objawem AE jest hirsutyzm, trądzik i łysienie androgenowe lub wypadanie włosów typu żeńskiego (FPHL)., Ocena obejmuje nie tylko punktację wzrostu włosów na twarzy i ciele za pomocą zmodyfikowanej metody Ferrimana-Gallwey ' a, ale także rejestrację i ewentualnie punktację trądziku i łysienia. Ponadto konieczna jest ocena hiperandrogenizmu biochemicznego, szczególnie u pacjentów z niejasnym lub nieobecnym hirsutyzmem i obejmie ocenę całkowitego i wolnego testosteronu (T) oraz prawdopodobnie siarczanu dehydroepiandrosteronu (DHEAS) i androstendionu, chociaż te ostatnie przyczyniają się w ograniczonym stopniu do diagnozy., Ocena T wymaga zastosowania najwyższej jakości dostępnych testów, zazwyczaj radioimmunologicznych z ekstrakcją i chromatografią lub spektrometrią mas poprzedzoną chromatografią ciekłą lub gazową. Postępowanie w hiperandrogenizmie klinicznym obejmuje przede wszystkim supresję androgenów, z hormonalnymi złożonymi środkami antykoncepcyjnymi, lub blokadę androgenów, jak w przypadku blokera receptora androgenowego lub inhibitora 5α-reduktazy, lub połączenie obu tych leków., Leczenie powinno być połączone z leczeniem kosmetycznym, w tym miejscowym chlorowodorkiem eflornityny i krótkotrwałymi (golenie, depilacja chemiczna, Wyrywanie, gwintowanie, woskowanie i wybielanie) i długoterminowymi (elektroliza, laseroterapia i intensywna terapia światłem pulsacyjnym) zabiegami kosmetycznymi. Ogólnie rzecz biorąc, trądzik reaguje na terapię stosunkowo szybko, podczas gdy hirsutyzm reaguje wolniej, z poprawą obserwowaną już po 3 miesiącach, ale rutynowo dopiero po 6 lub 8 miesiącach terapii., Wreszcie, FPHL jest najwolniej reagować na terapię, jeśli będzie w ogóle, i może potrwać 12 do 18 miesięcy terapii dla obserwowalnej odpowiedzi.