rozpoczął się na kampusach uniwersyteckich w całym kraju. Na Kent State University w Ohio, czterech demonstrantów zostało zabitych przez strzały oddane przez Gwardię Narodową Ohio.
ze wszystkich lekcji wyciągniętych z Wietnamu, jeden dzwoni głośniej niż reszta — nie da się wygrać długiej, przewlekłej wojny bez poparcia społeczeństwa.,
kiedy rozpoczęła się wojna w Wietnamie, wielu Amerykanów uważało, że obrona Wietnamu Południowego przed komunistyczną agresją leży w interesie narodowym. Komunizm zagrażał wolnym rządom na całym świecie. Wszelkie oznaki braku interwencji ze strony Stanów Zjednoczonych mogą zachęcać do rewolucji w innych miejscach.
w miarę jak wojna przeciągała się, coraz więcej Amerykanów znudziło się rosnącymi stratami i rosnącymi kosztami. Mały ruch antywojenny stał się niepowstrzymaną siłą, naciskając na amerykańskich przywódców, aby ponownie rozważyli jego zaangażowanie.,
przywódcy ruchu pokojowego sprzeciwiali się wojnie ze względów moralnych i ekonomicznych. Wietnamczycy, jak twierdzili, toczyli Wojnę Ojczyźnianą, aby pozbyć się obcych agresorów. Niewinni wietnamscy chłopi zostali zabici w krzyżowym ogniu. Amerykańskie samoloty wyrządziły szkody w środowisku poprzez zrzucenie defoliujących chemikaliów.
Ho Chi Minh był najpopularniejszym przywódcą w całym Wietnamie, a Stany Zjednoczone popierały niedemokratyczny, skorumpowany reżim wojskowy. Młodzi amerykańscy żołnierze cierpieli i umierali., Ich argumenty ekonomiczne były mniej złożone, ale jako krytyczne wobec działań wojennych. Wydatki wojskowe po prostu zabierały pieniądze z wielkich programów społecznych, takich jak pomoc społeczna, mieszkania i odnowa miast.
projekt
projekt był kolejnym ważnym źródłem niechęci wśród studentów. Wiek przeciętnego amerykańskiego żołnierza służącego w Wietnamie wynosił 19 lat, siedem lat młodszy od jego odpowiednika z czasów II Wojny Światowej. Studenci zauważyli, że młodzi Amerykanie są na tyle dorośli, aby walczyć i umierać, ale nie wolno im głosować ani pić alkoholu., Taka krytyka doprowadziła do 26. poprawki, która przyznała prawa wyborcze 18-latkom.
ze względu na to, że pobory poborowe przyznawano studentom, mniej zamożni i mniej wykształceni stanowili nieproporcjonalny odsetek oddziałów bojowych. Po powołaniu, Amerykanie z wyższym wykształceniem często otrzymywali Wojskowe stanowiska urzędnicze. Około 80% amerykańskich wojsk lądowych w Wietnamie pochodziło z niższych klas. Latynosi i Afroamerykanie byli przydzielani do walki częściej niż biali Amerykanie.,
demonstracje antywojenne były początkowo nieliczne, a aktywni uczestnicy liczyli w małych tysiącach, gdy Kongres uchwalił rezolucję Zatoki Tonkin. Wydarzenia w Azji Południowo-Wschodniej i w domu spowodowały, że liczba ta rosła wraz z upływem lat. Gdy administracja Johnsona eskalowała zaangażowanie, ruch pokojowy rozwijał się. Telewizja zmieniła wiele umysłów. Miliony Amerykanów oglądało worki z ciałami opuszczające Azjatyckie pola ryżowe każdej nocy w swoich salonach.
daj szansę pokojowi
koniec lat 60.stał się coraz bardziej radykalny, ponieważ aktywiści czuli, że ich żądania zostały zignorowane., Pokojowe demonstracje stały się gwałtowne. Kiedy policja przybyła, aby aresztować protestujących, tłumy często dokonywały odwetu. Studenci zajmowali budynki w kampusach uniwersyteckich, zmuszając wiele szkół do anulowania zajęć. Zablokowano drogi i spalono budynki. W sierpniu 1968 roku doszło do starć z policją i Gwardią Narodową, podczas których antywojenni demonstranci zebrali się na Konwencji Demokratycznej w Chicago, aby zapobiec nominacji kandydata prowar.,
Powyższa konfrontacja miała miejsce w Pentagonie w 1967 roku.
pomimo rosnącego ruchu antywojennego, milcząca większość Amerykanów nadal popierała wysiłki Wietnamu. Wielu przyznało, że zaangażowanie było błędem, ale porażka militarna była nie do pomyślenia.
Kiedy Richard Nixon zostal zainaugurowany w styczniu 1969 roku, naród byl gorzko podzielony co do tego, co dalej dzialac.,