Znak Krzyża jest prostym gestem, ale głębokim wyrazem wiary zarówno dla chrześcijan katolickich, jak i prawosławnych. Jako katolicy robimy to, gdy wchodzimy do kościoła, po przyjęciu Komunii, przed posiłkami i za każdym razem, gdy się modlimy. Ale co dokładnie robimy, gdy robimy Znak Krzyża? Oto 21 rzeczy:
módl się.
rozpoczynamy i kończymy nasze modlitwy znakiem Krzyża, być może nie zdając sobie sprawy, że znak sam w sobie jest modlitwą. Jeśli modlitwa, w swej istocie, jest „powstaniem umysłu do Boga”, jak św., Jan Damasceński umieścił go, a następnie Znak Krzyża. „Nie ma pustego gestu, znak krzyża jest silną modlitwą, która angażuje Ducha Świętego jako boskiego orędownika i pośrednika naszego udanego chrześcijańskiego życia”, pisze Bert Ghezzi.
2. Otwórzcie się na łaskę.
jako sakramentalny, Znak Krzyża przygotowuje nas do otrzymania Bożego błogosławieństwa i rozporządza nas do współpracy z Jego łaską, według Ghezzi.
uświęć dzień.
jako akt powtarzany w kluczowych momentach każdego dnia, Znak Krzyża uświęca nasz dzień., „Na każdym kroku do przodu i ruchu, na każdym wchodzeniu i wychodzeniu, kiedy wkładamy nasze ubrania i buty, Kiedy kąpiemy się, kiedy siadamy do stołu, kiedy zapalamy lampy, na kanapie, na siedzeniu, we wszystkich zwykłych działaniach codziennego życia, śledzimy na czole znak”, napisał Tertulian.
poświęć całe ja Chrystusowi.
przesuwając ręce z czoła do serca, a następnie do obu ramion, prosimy Boga o błogosławieństwo dla naszego umysłu, naszych namiętności i pragnień, naszych samych ciał., Innymi słowy, Znak Krzyża zobowiązuje nas, ciało i duszę, umysł i serce, do Chrystusa. (Parafrazuję tego rosyjskiego pisarza ortodoksyjnego.) „Niech weźmie w sobie całą twoją istotę-ciało, duszę, umysł—wolę,myśli, uczucia, twoje czynienie i nie-Robienie – i podpisując je Krzyżem wzmocnij i poświęć całość w mocy Chrystusa, w imię Trójjedynego Boga”, powiedział XX-wieczny teolog Romano Guardini.
przypomnij sobie wcielenie.,
nasz ruch jest w dół, od naszych czołów do naszej piersi „ponieważ Chrystus zstąpił z niebios na ziemię”, papież Innocenty III napisał w swoim pouczeniu o robieniu znaku krzyża. Trzymanie dwóch palców razem-kciuka palcem serdecznym lub palcem wskazującym-również reprezentuje dwie natury Chrystusa.
pamiętaj o męce Pańskiej.
, Ta pamiątka jest pogłębiona, jeśli trzymamy prawą rękę otwartą, używając wszystkich pięciu palców, aby uczynić znak-odpowiadający pięciu ranom Chrystusa.
powołując się na imię Boga Ojca, Syna i Ducha Świętego, potwierdzamy naszą wiarę w Trójjedynego Boga. Jest to również wzmocnione przez użycie trzech palców do wykonania znaku, zgodnie z papieżem Innocentym III.
skoncentruj naszą modlitwę na Bogu.
jedną z pokusów w modlitwie jest zwrócenie się do Boga tak, jak go sobie wyobrażamy—człowieka na górze, naszego kumpla, swego rodzaju kosmicznego dżina itp., Kiedy tak się dzieje, nasza modlitwa staje się bardziej o nas niż spotkanie z żywym Bogiem. Znak Krzyża natychmiast skupia nas na prawdziwym Bogu, według Ghezziego: „kiedy wzywamy Trójcę, skupiamy naszą uwagę na Bogu, który nas stworzył, a nie na Bogu, którego stworzyliśmy. Odrzucamy nasze obrazy na bok i kierujemy nasze modlitwy do Boga, tak jak on objawił się: Ojciec, Syn i Duch Święty.”
podnosząc najpierw rękę na czoło przypominamy sobie, że ojciec jest pierwszą osobą Trójcy., Opuszczając naszą rękę ” wyrażamy, że syn pochodzi od Ojca.”A kończąc na Duchu Świętym, oznaczamy, że Duch pochodzi zarówno od Ojca, jak i od Syna, według Franciszka Salezego.
wyznaj naszą wiarę.
potwierdzając naszą wiarę w wcielenie, ukrzyżowanie i Trójcę, dokonujemy swego rodzaju mini-wyznania wiary słowami i gestami, głosząc podstawowe prawdy wyznania wiary.
Przywołaj moc Imienia Bożego.
w Piśmie Świętym imię Boże niesie moc. W Liście Do Filipian 2:10 Św., Paweł mówi nam, że ” w imię Jezusa powinno się zginać każde kolano tych, którzy są w niebie i na ziemi i pod ziemią.”I, w Jana 14:13-14, Jezus sam powiedział,” i cokolwiek prosić w imię moje, uczynię, tak, że ojciec może być uwielbiony w Synu. Jeśli zapytasz mnie o coś w moim imieniu, zrobię to.”
Ukrzyżujcie się z Chrystusem.
kto chce naśladować Chrystusa „musi się zaprzeć samego siebie” i „wziąć swój krzyż”, jak Jezus powiedział uczniom w Mateusza 16:24. „Zostałem Ukrzyżowany z Chrystusem”, pisze św. Paweł w Galacjan 2:19., „Głoszenie znaku krzyża głosi nasze” tak „wobec tego stanu uczniostwa”, pisze Ghezzi.
proś o wsparcie w naszym cierpieniu.
przekraczając nasze barki prosimy Boga „aby nas wspierał—by nas wspierał—w naszym cierpieniu” – pisze Ghezzi.
używając tych samych słów, którymi zostaliśmy ochrzczeni, Znak Krzyża jest „podsumowaniem i ponownym przyjęciem naszego chrztu”, według ówczesnego kard. Josepha Ratzingera.
Odwróć klątwę.,
Znak Krzyża przypomina o przebaczeniu grzechów i odwróceniu upadku, przechodząc „z lewej strony przekleństwa na prawo błogosławieństwa”, według de Sales. Ruch od lewej do prawej oznacza również nasze przyszłe przejście od obecnej nędzy do przyszłej chwały, tak jak Chrystus „przeszedł ze śmierci do życia i z Hadesu do raju”, napisał papież Innocenty II.
w Kolosan 3, św. Paweł używa obrazu ubrania, aby opisać, jak nasze grzeszne natury są przekształcane w Chrystusie., Mamy zdjąć starą jaźń i założyć jaźń „która jest odnawiana … na obraz swego Stwórcy”, mówi nam Paweł. Ojcowie Kościoła dostrzegli związek między tym wersetem a rozebraniem Chrystusa na krzyżu, „nauczając, że rozebranie naszej starej natury w chrzcie i założenie nowej było udziałem w rozebraniu Chrystusa podczas jego ukrzyżowania”, pisze Ghezzi. Konkluduje, że możemy postrzegać Znak Krzyża jako ” nasz sposób uczestniczenia w rozbieraniu Chrystusa podczas ukrzyżowania i przyodzianiu go w chwałę przy zmartwychwstaniu.,”Tak więc, czyniąc znak krzyża, radykalnie identyfikujemy się z całością wydarzenia ukrzyżowania—nie tylko z tymi częściami, które możemy zaakceptować lub które są smaczne dla naszej wrażliwości.
znak siebie dla Chrystusa.
w starożytnej Grecji słowem oznaczającym znak był sphragis, który według Ghezziego był również znakiem własności. „Na przykład pasterz oznaczał swoje owce jako swoją własność marką, którą nazwał Sfinksem”, pisze Ghezzi. Czyniąc znak krzyża, zaznaczamy siebie jako należących do Chrystusa, naszego prawdziwego pasterza.
,
sphragis był również określeniem imienia generała, które według Ghezziego było wytatuowane na jego żołnierzach. To również jest trafną metaforą dla Życia Chrześcijańskiego: chociaż możemy być porównani do owiec w sensie naśladowania Chrystusa jako naszego pasterza, nie jesteśmy powołani do bycia owcami. Zamiast tego jesteśmy powołani, aby być żołnierzami Chrystusa. Jak pisał św. Paweł w liście do Efezjan 6: „obleczcie się w zbroję Bożą, abyście mogli wytrwać przeciwko taktyce diabła. … weź hełm zbawienia i miecz Ducha, który jest Słowem Bożym.”
,
Znak Krzyża jest jedną z broni, której używamy w walce z diabłem. Jak powiedział jeden ze średniowiecznych kaznodziei o imieniu Aelfric: „człowiek może cudownie pomachać rękami, nie stwarzając żadnego błogosławieństwa, chyba że uczyni Znak Krzyża. Ale jeśli to zrobi, Demon wkrótce się przestraszy z powodu zwycięskiego żetonu.”W innym oświadczeniu, przypisywanym św. Janowi Chryzostomowi, mówi się, że demony „odlatują” na Znak Krzyża ” bojąc się go jako laski, którą są bite.”(Źródło: Encyklopedia Katolicka.)
uszczelnić się w duchu.,
w Nowym Testamencie, słowo sphragis, wspomniane powyżej, jest czasami tłumaczone jako pieczęć, jak w 2 Koryntian 1: 22, gdzie św. Paweł pisze, że ” ten, który daje nam bezpieczeństwo z wami w Chrystusie i który nas namaścił, jest Bogiem; on także włożył na nas swoją pieczęć i dał ducha w naszych sercach jako pierwszą część.”Czyniąc znak krzyża, ponownie pieczętujemy się duchem, powołując się na jego potężną interwencję w naszym życiu.
świadek innych.,
jako gest często publicznie wykonywany, Znak Krzyża jest prostym sposobem na świadectwo naszej wiary innym. „Nie wstydźmy się więc wyznawać Ukrzyżowanego. Bądź Krzyżem naszą pieczęcią z odwagą wykonaną przez palce na czole i na wszystkim; nad chlebem, który jemy, i kubki, które pijemy; w naszych przychodzeniach i wychodzących; przed snem, kiedy leżemy i kiedy wstajemy; kiedy jesteśmy na drodze, i kiedy jesteśmy jeszcze, ” napisał św. Cyryl Jerozolimski.