Salomon prosi o mądrość(A)
3 Salomon zawarł sojusz z Faraonem, królem Egiptu i poślubił(B) jego córkę.(C) przyprowadził ją do miasta Dawidowego (D) aż skończył budować swój pałac (E) i świątynię Pańską oraz mur wokół Jerozolimy. 2 jednak lud wciąż ofiarował się na wyżynach, (F) ponieważ świątynia nie była jeszcze zbudowana dla imienia(G) Pańskiego., 3 Salomon okazał miłość swoję(H) ku Panu przez chodzenie(I) według instrukcji (J), które mu dał Dawid ojciec jego, oprócz tego, że ofiarował ofiary i kadził na wyżynach.(K)
4 król udał się do Gibeonu(L), aby złożyć ofiary, bo to było najważniejsze wysokie miejsce, A Salomon złożył tysiąc całopaleń na tym ołtarzu. 5 w Gabaonie ukazał się Pan Salomonowi w nocy we śnie, (N) I rzekł Bóg: proście o cokolwiek chcecie, abym wam dał.,”
6 odpowiedział Salomon: „okazałeś wielką łaskę swemu słudze, ojcu memu Dawidowi, ponieważ był ci wierny (P), sprawiedliwy i sprawiedliwy w sercu. Kontynuowaliście tę wielką uprzejmość wobec niego i daliście mu syna (Q), który zasiądzie na jego tronie tego samego dnia.
7 „teraz, Panie, Boże mój, uczyniłeś swego sługę królem w miejsce mego ojca Dawida. Ale jestem tylko małym dzieckiem(R) i nie wiem, jak wykonywać swoje obowiązki. 8 sługa twój jest tu między ludem, którymeś obrał, lud wielki, zbyt liczny, aby policzył albo policzył.,(T) 9 daj więc słudze twemu rozeznające serce (U), aby rządził ludem twoim i rozróżniał (V) między dobrem a złem. Kto bowiem jest w stanie (W) rządzić Waszym wielkim ludem?”
10 upodobał sobie Pan, że Salomon o to prosił. 11 I rzekł do niego Bóg: „skoro prosiłeś(X) o to, a nie o długie życie lub bogactwo dla siebie, ani nie prosiłeś o śmierć nieprzyjaciół twoich, ale o rozeznanie (Y) w wymierzaniu sprawiedliwości, 12 uczynię to, o co prosiłeś.(Z) dam ci mądre (AA) i wnikliwe serce, tak, że nigdy nie będzie nikogo takiego jak ty, ani nigdy nie będzie., 13 Nadto dam ci to, o co nie prosiłeś (AB) – i bogactwo, i cześć (AC), abyś za życia swego nie miał równego (AD) między królami. 14 A jeźli chodzicie posłuszni mię, a przestrzegacie rozkazów i rozkazów moich, jako czynił Dawid, ojciec wasz, dam wam żywot długi.”(AF) 15 potem obudził się Salomon (AG) i zrozumiał, że to był sen.(AH)
wrócił do Jerozolimy, stanął przed Arką Przymierza Pańskiego i składał ofiary całopalne(AI) i ofiary społeczności.(AJ) potem wydał ucztę (AK) dla całego swego dworu.,
mądre rządzenie
16 teraz dwie prostytutki przyszły do króla i stanęły przed nim. 17 rzekł jeden z nich: Wybacz mi, Panie mój. Ta kobieta i ja mieszkamy w tym samym domu, i urodziłam dziecko, kiedy ona była tam ze mną. 18 a trzeciego dnia po urodzeniu dziecka mego, i ta kobieta urodziła dziecko. Byliśmy sami, w domu nie było nikogo oprócz nas dwóch.
19″ 20 a ona wstała w środku nocy i wzięła syna mego od boku mego, gdy ja, sługa twój, spałem. Położyła go za pierś, a jej martwego syna za moją pierś., 21 nazajutrz rano wstałam, żeby opiekować się synem—a on już nie żył! Ale kiedy spojrzałam na niego uważnie w świetle poranka, zobaczyłam, że to nie był syn, którego urodziłam.”
22 Żywy jest moim synem, martwy jest Twoim.”
ale pierwszy nalegał: „nie! Martwy jest Twój, żywy jest mój.”I tak pokłócili się przed królem.
23 król rzekł: Ten mówi: Mój syn żyje, a twój syn nie żyje, a ten mówi: nie! Twój syn nie żyje, a mój żyje.””
24 wtedy król rzekł: „Przynieś mi miecz.,”Więc przynieśli miecz dla króla. 25 potem wydał rozkaz: rozetnij dziecię żywe na dwoje, a daj połowę jednemu, a połowę drugiemu.”
26 kobieta, której syn żył, była głęboko wzruszona (AL) Z miłości do syna i rzekła do króla: „Proszę, mój Panie, daj jej żywe dziecko! Nie zabijaj go!”
ale drugi powiedział: „Ani ja, ani ty go nie dostaniesz. Przeciąć go na pół!”
27 wtedy król wydał orzeczenie: „daj żywe dziecko pierwszej kobiecie. Nie zabijaj go, ona jest jego matką.,”
28 gdy wszystek Izrael usłyszał wyrok, który wydał król, trzymali króla w zachwycie, ponieważ widzieli, że ma mądrość (AM) od Boga, aby wymierzać sprawiedliwość.